Úrval - 01.12.1949, Side 23

LEIKIR NÆTURINNAR
21
inni. Sonur húsvarðarins kemur
hlaupandi á eftir honum, en Áki
anzar honum ekki, það er ekki
hægt að segja neinum, að mað-
ur sé að leita að föður sínum,
sem er ekki enn kominn heim
með vikulaunin. Loks gefst son-
ur húsvarðarins upp, og Áki
nálgast stöðugt staðinn, sem
hann vill ekki nálgast. Hann
ímyndar sér, að hann sé stöð-
ugt að fjarlægjast hannmeiraog
meira, en það er ekki satt.
Svo gengur hann í fyrsta
skipti fram hjá kránni. Hann
smeygir sér svo nærri dyraverð-
inum, að dyravörðurinn tautar
eitthvað á eftir honum. Hann
beygir inn í mjóa hliðargötu og
nemur staðar fyrir framan hús-
ið, sem verkstæði föður hans er
í. Litlu síðar fer hann gegnum
bílagöngin og inn í portið,
og hann ímyndar sér, að fað-
ir hans hafi orðið eftir þar inni,
og að hann hafi falið sig ein-
hvers staðar bak við tunnurnar
eða pokana, svo að Áki geti
ekki fundið hann strax. Áki
lyftir lokunum af litatunnunum,
og í hvert skipti verður hann
jafnundrandi, að faðir hans skuli
ekki sitja í hnipri í einhverri
tunnunni. Þegar hann hefur leit-
að í næstum hálftíma, verður
honum fullljóst, að faðir hans
hefur ekki falið sig þarna, og
snýr aftur.
Við hliðina á kránni er
postulínsverzlun og úrsmiður.
Áki staðnæmist fyrst fyrir
framan postulínsverzlunina og
horfir á gripina í glugganum.
Hann reynir að telja hundana,
fyrst leirhundana í glugganum,
svo hundana, sem hann getur
séð, þegar hann bregður hend-
inni yfir augun og rýnir í hill-
urnar og á borðin inni í búðinni.
Úrsmiðurinn kemur rétt í þessu
út og dregur persíugluggatjöld-
in fyrir gluggann sinn, en í
gegnum rifurnar milli rimlanna
getur Áki séð armbandsúrin
fyrir innan. Hann horfir líka
á úrið, sem stendur á Normal-
tími, og ákveður, að sekúndu-
vísirinn skuli fara tíu hringi
áður en hann fari inn.
Meðan dyravörðurinn er að
rífast við mann sem sýnir hon-
um eitthvað í blaði, smeygir
Áki sér inn í krána og hleypur
strax að réttu borði, svo að ekki
komi alltof margir auga á hann.
Faðirinn sér hann ekki alveg
strax, en einn hinna málaranna
kinkar kolli til Áka og segir:
— Það er víst drengurinn
þinn, sem stendur þarna.