Úrval - 01.12.1949, Síða 45

SINN ER SIÐUR I LANDI HVERJU
43
sagði fulltrúi frá Suður-Ame-
ríku á alþjóðafundi um mann-
réttindayfirlýsinguna.
„Allt líf er af guðlegum upp-
runa, ekki aðeins mannlífið,“
sagði búddatrúarfulltrúi blíð-
lega. ,,Er það ekki hégómagirni
að tileinka mönnum einum guð-
legan uppruna?"
„Maðurinn er ekki af guðleg-
um uppruna. Rætur hans standa
í þeirri jörð, sem hann ræktar,
þeirri mold sem elur hann,“
sagði fulltrúi frá jarðræktar-
landi í Austur-Evrópu. Sovét-
fulltrúinn taldi, að vísindin
hefðu sitt um þetta að segja.
Engilsaxnesku fulltrúarnir, sem
bersýnilega voru ekki alveg
vissir um guðlegan uppruna
mannsins, tóku þann kostinn að
þegja.
Kímnin veldur stundum ó-
væntum misskilningi, og man ég
sérstaklega eftir einu dæmi.
„Herrar mínir,“ sagði Sovét-
fulltrúinn, „við skulum ekki
haga okkur eins og „bull in a
china shop.“ #
Hann talaði auðvitað á rúss-
nesku. En kínverski fulltrúinn,
sem hlustaði á ensku þýðing-
una, af því að engin þýðing á
* „Naut í postulínsbúð". — Þýð.
kínversku fór fram þessa stund-
ina, rétti strax upp höndina.
„Herra formaður, mér þætti
vænt um, ef rússneski fulltrúinn
vildi skýra hvað Kína kemur
þessu máli við.“
„Herra formaður, ég minntist
ekkert á Kína. Kínverski full-
trúinn hlýtur að hafa misskilið
mig.“
„Herra formaður, ég heyrði
greinilega, að land mitt var
nefnt. Ég krefst skýringar.“
Þetta atvik var broslegt. En
í augum félagsfræðinga er mis-
skilningur af því tagi sem skýrt
hefur verið frá hér að framan
miklu fremur sorglegur en bros-
legur. Eins og heimurinn er nú,
tröllriðinn af hagsmunaátökum
og pólitískum metnaði, er mis-
skilningur, sem stafar af van-
þekkingu á mismunandi sið-
menningu þjóðanna, naumast
afsakanlegur. Félagsvísindi nú-
tímans fá okkur í hendur tæki
til að skýra og skilja mannlega
hegðim án tillits til þess hvort
hún er sprottin úr skyldri eða
framandi siðmenningu. Þessi
tæki voru notuð með góðum
árangri í áróðurshernaðinum í
síðustu styrjöld. Það er eins
hægt að nota þau í þjónustu
friðarins.
o*