Úrval - 01.12.1949, Blaðsíða 95

ÆVISAGA DICKENS
ai'anna yfirgnæfir allt. Klukkur
hringdu, frambjóðendur gengu
berserksgang, lúðrasveitir léku,
karlmenn flugust á, konur æptu,
,,og kjósendur öskra drukknir
í hverri krá.“
En meðan Dickens hætti lífi
sínu og limum sem fréttaritari,
skeði dálítið, sem varð miklu
afdrifaríkara fyrir hann sjálfan
og veröldina en hinar pólitisku
viðsjár. Nokkrir þættir eftir
höfund að nafni Boz höfðu vak-
ið mikla athygli í blaðamanna-
heiminum, og höfundur þeirra
var trúlofaður.
Hinn ómðjafnanlegi Boz.
Haustkvöld eitt árið 1833
lagði Dickens fyrsta bréf sitt í
bréfakassa tímaritsins Monthly
Magazine. Það var einn af þátt-
unum, sem hann hafði farið að
skrifa sér til hugarhægðar, eftir
að María Beadnell hafði hrygg-
brotið hann. Dálkurinn birtist í
desemberheftinu, og höfundur-
inn ungi „fór inn í Westminster
Hall og var þar í hálfa klukku-
stund, af því að augu mín voru
svo blinduð af gleði og stolti, að
ég gat ekki látið sjá mig úti á
götu.“ Enda þótt ritstjórinn
tæki það skýrt fram, að höfund-
arnir yrðu að láta sér nægja
frægðina í stað ritlauna, hélt
Diekens áfram að senda tíma-
ritinu ritsmíðar sínar, sem allar
voru birtar nafnlausar, þar til
í ágúst 1834 að höfundur þeirra
var í fyrsta skipti nefndur Boz.
Fólk fór brátt að veita þátt-
9S
unum athygli, og leikari nokkur
tók sér það bessaleyfi að breyta
einum þeirra í gamanleik, sem
hann setti á svið í Adelphí-
leikhúsinu, án þess að leita sam-
þykkis höfundarins. Á þessum
tímum náði höfundaréttur ekki
til leikhúsa, og leikhússtjórnir
voru því ekki að hafa fyrir því
að biðja höfunda um leyfi til
flutnings á leikritum þeirra og
forðuðust eins og heitan eld að
greiða þeim eyri í höfundarlaun.
Nokkur blöð heiðruðu Boz líka
með því að endurprenta þætti
hans óbreytta, og enda þótt höf-
undurinn kynni vel að meta þá
viðurkenningu, sem 1 þessu
fólst, fór hann að þrá gullið
meira en frægðina eina saman.
Hann hafði gefið blaðinu, sem
hann var fréttaritari hjá, leyfi
til að birta nokkra þætti án end-
urgjalds, en þegar sama útgáfu-
félag fór að gefa út The Evening
Chronicle, skrifaði hann rit-
stjóranum, Georg Hogarth, og
bað um launahækkun, þar sem
til var ætlast að hann skrifaði
líka þætti sína fyrir nýja blað-
ið. Útgefendurnir urðu við til-
mælum hans og hækkuðu laun-
in úr fimm í sjö gíneur á viku.
Árið 1834 var faðir hans
handtekinn vegna skuldar við
vínsölufyrirtæki eitt. Dickens
tókst með einhverjum ráðum
að útvega fé til þess að greiða
skuldina og losa hann úr fang-
elsinu. Þá veiktist móðir hans
og það hafði aukaútgjökl í för
með sér. Húsbóndinn bætti ekki