Úrval - 01.04.1953, Síða 98

Úrval - 01.04.1953, Síða 98
Flóttinn úr Paradís S ag a eftir Arthivr Omre. Afögrum degi, seint í júní, lauk Stefansen lektor mjög stuttri og formlegri ræðu með orðunum „og svo vona ég, stúlk- ur mínar, að þið skemmtið ykk- ur allar reglulega vel í sumar- leyfinu og að við getum haldið samstarfinu áfram í haust.“ Síðan hneigði hann sig, dálítið settlega. Þær risu allar á fætur og hrópuðu: „Takk sömuleiðis, Ad-onis Stefansen lektor reyndi að bjarga virðuleika sínum með breiðu brosi, en hann fann að hann roðnaði, fann sig nánast vamarlausan gagnvart öllum þessum yndisþokka æskunnar. Þess vegna hafði hann vanið sig á að vera með þóttafullan alvöru- svip við kennsluna, stundað hana af kappi og haldið sér við efnið. Þær komu í langri röð og þökkuðu honum, ó, þessar ynd- islega hættulegu stúlkuhendur. Sú versta af þeim öllum, sú mýksta og liprasta, sú falleg- asta meðal hinna fallegu, lagði höndina á öxl hans og kyssti hann á vangann. Mjúk snerting, léttur andardráttur. En hún var líka dóttir aðalkonsúls og hét Mía. Niðri í garðimun varpaði hann öndinni af feginleik, rétt eins og hann hefði sloppið ó- skaddaður undan hópi tígris- dýra, og hann lofaði guð fyrir að hann hafði haft vit á að af- þakka boðið á skólaskemmtun- ina. Hann settist á bekk, fór að blaða í ferðabæklingum, stakk þeim aftur ofan í töskuna og horfði hugsandi á ungu stúlkumar, sem hlupu og döns- uðu eftir gangstígnum. Fuglarn- ir kvökuðu og grasið milli trjá- bolanna varð gulgrænt á litinn í sólskininu. Frá blómstrandi sýrenutré barst höfug angan. Ungfrú Eide kom gangandi eftir garðstígnum, klædd rós- óttum sumarkjól. „Mér datt í hug að fara og hitta þig, það er svo gott veður í dag“, sagði ungfrú Eide. Stefansen brosti og muldraði „dásamlegt, Soffía“, og hann brosti alla leiðina inn í bæinn, sem að vísu var ekki langur spöl- ur. Ungfrú Eide horfði á hann, varð undrandi og fór sjálf að brosa. Stefansen lektor var ekki vanur að brosa lengi í einu. Sendibíll Nielsens bakara flaut- aði yfir í Stórgötunni. Stefansen lektor rankaði við sér og gáska- svipurinn á andliti Míu hvarf.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.