Úrval - 01.04.1953, Blaðsíða 98

Úrval - 01.04.1953, Blaðsíða 98
Flóttinn úr Paradís S ag a eftir Arthivr Omre. Afögrum degi, seint í júní, lauk Stefansen lektor mjög stuttri og formlegri ræðu með orðunum „og svo vona ég, stúlk- ur mínar, að þið skemmtið ykk- ur allar reglulega vel í sumar- leyfinu og að við getum haldið samstarfinu áfram í haust.“ Síðan hneigði hann sig, dálítið settlega. Þær risu allar á fætur og hrópuðu: „Takk sömuleiðis, Ad-onis Stefansen lektor reyndi að bjarga virðuleika sínum með breiðu brosi, en hann fann að hann roðnaði, fann sig nánast vamarlausan gagnvart öllum þessum yndisþokka æskunnar. Þess vegna hafði hann vanið sig á að vera með þóttafullan alvöru- svip við kennsluna, stundað hana af kappi og haldið sér við efnið. Þær komu í langri röð og þökkuðu honum, ó, þessar ynd- islega hættulegu stúlkuhendur. Sú versta af þeim öllum, sú mýksta og liprasta, sú falleg- asta meðal hinna fallegu, lagði höndina á öxl hans og kyssti hann á vangann. Mjúk snerting, léttur andardráttur. En hún var líka dóttir aðalkonsúls og hét Mía. Niðri í garðimun varpaði hann öndinni af feginleik, rétt eins og hann hefði sloppið ó- skaddaður undan hópi tígris- dýra, og hann lofaði guð fyrir að hann hafði haft vit á að af- þakka boðið á skólaskemmtun- ina. Hann settist á bekk, fór að blaða í ferðabæklingum, stakk þeim aftur ofan í töskuna og horfði hugsandi á ungu stúlkumar, sem hlupu og döns- uðu eftir gangstígnum. Fuglarn- ir kvökuðu og grasið milli trjá- bolanna varð gulgrænt á litinn í sólskininu. Frá blómstrandi sýrenutré barst höfug angan. Ungfrú Eide kom gangandi eftir garðstígnum, klædd rós- óttum sumarkjól. „Mér datt í hug að fara og hitta þig, það er svo gott veður í dag“, sagði ungfrú Eide. Stefansen brosti og muldraði „dásamlegt, Soffía“, og hann brosti alla leiðina inn í bæinn, sem að vísu var ekki langur spöl- ur. Ungfrú Eide horfði á hann, varð undrandi og fór sjálf að brosa. Stefansen lektor var ekki vanur að brosa lengi í einu. Sendibíll Nielsens bakara flaut- aði yfir í Stórgötunni. Stefansen lektor rankaði við sér og gáska- svipurinn á andliti Míu hvarf.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.