Úrval - 01.06.1953, Page 87

Úrval - 01.06.1953, Page 87
ÆVINTÝRI 85 búnu mældi hann þau út einu sinni enn og fór. „Tommy hefir staðið í brös- um í kvöld,“ sagði Meakin ró- lega og leit um leið kankvíslega á stúlkumar. Hubert flýtti sér að bæta á sig kampavíni. Hann þurfti þess eftir viðkynninguna við Tommy. En kynningum var ekki enn lokið. Þarna kom nú að borð- inu einn sá stærsti, feitasti og viðbjóðlegasti kvenmaður, sem hann hafði nokkru sinni séð. Lítið arnarnef sat á milli fitubólginna kinna og fyrir ofan það voru tvö lítil, hvöss og græðgisleg augu. Hubert hryllti við þessum kvenmanni við fyrstu sýn. Hann gleymdi henni áreiðanlega ekki næstu daga. „Alló, alló, alló! “ skrækti hún, og hlammaði sér skessulega ofan á stól við borðið. „Ég var að leita að þér elskan,“ sagði hún við Dot. „Hvað á nú að brasa, Meaky?“ „Fáðu þér sopa, Lillý,“ sagði Dot, og ýtti til hennar flösk- unni.“ Þetta er vinur Luxys, f jarska sætur strákur. Ertu það ekki, elskan?“ Hubert glotti vesaldarlega. Það var kominn tími til að hypja sig. „Sæll og bless,“ sagði Lillý með fleðubrosi. „Hva va’nú aft- ur nafnið.“ „Watson,“ muldraði Hubert fullur andstyggðar. „Að hugsa sér!“ sagði Lillý og hellti kampavíni í það glasið, sem var hendi næst, sýnilega alveg sama, hvort það var not- að eða ekki. „Hann er lifandi eftirmyndin hans Kalla Prakk. Finnst þér það ekki, elskan? Finnst þér það ekki, Meaky?“ sagði hún og leit á hin. „Aldrei heyrt hans getið,“ sagði Meaky og gretti sig fram- an í hana, en Patsy hló, alls ekk- ert viðkunnalega. Áður en Hubert gæfist tóm til að fræðast um þennan Kalla Prakk, hljómaði hvellt flautu- blístur gegnum salinn. Píanóið þagnaði, dansinn hætti á auga- bragði og allir þustu á fætur. Öll ljósin slokknuðu nema eitt, sem var yfir dyrum á þeim enda salarins, er fjarlægari var upp- göngunni. Allt komst strax á ringulreið og borðum, stólum og glösum var þeytt til og frá. Hubert barst með straumnum gegnum dyrnar, með Dot og Meakin sitt til hvorrar handar. Dot sleppti ekki taki á handlegg hans. I næstu andrá þutu þau öll í mesta óðagoti gegnum illa lýstan gang. Hubert fann skess- una Lillý troðast á hælum sér, rekandi á eftir. Þetta hlaut að vera lögregluáhlaup. Það gat ekki annað verið. Hubert þráði ekkert meira en að komast í burtu, ekki einungis frá lögregl- unni, heldur einnig frá öllu þessu skrýtna fólki. En á því virtist ekki mikið færi, því að hann þekkti sig ekki hér, og ef hann skildi við félaga sína, var eins víst að hann lenti í höndum lög-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.