Úrval - 01.03.1970, Side 4

2
ÚRVAL
ELLIVÍSUR
Margföld
myndast þankabrotin,
merkja lætur sig
tíð köld;
trufla heilsu notin
tök og sina rig;
veröld
vinum dægilig,
hvernig ertu orðin
ógeðfelld við mig?
Ár ,fá
þó i mér golan tolli,
ekki reiknast bót;
hár grá
hlýja lítið kolli,
hremming sú er ijót,
brár á
blinir engin snót;
verstur vesalinga
vina forðast mót.
Eg mun
sæmri kjörum sinna,
sigra værðar tafn,
umbun
öðlast þrauta minna
örn á steini jafn,
að grun
eins og krumpinn hrafn
reka feigar fætur
í forlaganna stafn.
Mála-Davíð
(Davíð Jónsson,
1768—1839).
☆
AF ÞESSUM FÁU atriðum má Ijóst
vera, að það er ekki að ójyrirsynju,
að við höfum valið grein um Expo
70 sem titilgrein þessa heftis. Henni
fylgja að auki nokkrar litlar svip-
myndir af helztu sýningarskálun-
um, sem eru allir með afbrigðum
nýstárlegir og sumir hverjir falleg-
ir. Franski skálinn er til að mynda
eins og sápukúlur i laginu.
☆
MAE.GT FLEIB.A mœtti nefna af
efni þessa heftis. Að vanda hefur
verið reynt að hafa það sem fjöl-
breyttast, svo að ritið rúmi áhuga-
svið sem flestra. Þannig eru í
þessu hefti greinar um lœknisfrœði,
sagnfrœði, stjórnmál, bókmenntir,
tónlist, vísindi og tœkni, iþróttir,
landafrœði, aúk fjölmargra greina
almenns eðlis, bæði innlendra og
erlendra.
☆
SÍÐAST EN EKKI SÍZT ber að
nefna þáttinn „Ógleymanlegur
maður“, sem að þessu sinni er eft-
ir Guðmund Þorsteinsson frá Lundi,
og bókina „Poppo“, sem er hugljúf
frásögn af itölskum dreng. Einn
góðan veðurdag gékk hann út úr
fátækráhverfinu sínu og beint i
fengið á efnuðum, barnlausum for-
eldrum, sem tóku hann í fóstur og
bjuggu honum öruggt og hamingju-
ríkt líf upp frá því.