Úrval - 01.03.1970, Page 35
TURGENEV OG TOLSTOY
33
að öllum líkindum einfaldlega
vegna þess, að Turgenev fældi þá
með málæði sínu.
Loksins heyrði Turgenev í mýri-
snípu, sem nálgaðist. Fuglinn birtist
fyrir ofan trén og Turgenev hleypti
af í hendingskasti.
— Hittirðu hann, kallaði faðir
minn til hans.
— Hann lá eins og steinn, kallaði
Turgenev á móti.
En enda þótt bæði hundurinn og
við öll leituðum kyrfilega að fugl-
inum, gátum við ekki með nokkru
móti fundið hann í myrkrinu. Svo
undarlegt sem það virðist urðu
bæði faðir minn og Turgenev sár-
gramir yfir þessu og bölvuðu hund-
inum í sand og ösku. Daginn eftir
fann Ilia bróðir minn fuglinn. Það
Ivan Turqenev
Leo Tolstoy
var ekki að undra, þótt hundinum
gengi erfiðlega að finna hann. Hann
hékk hátt uppi í tré.
í ágúst kom Turgenev til okkar
í síðasta sinn. Tuttugasta og annan
ágúst, -—• á afmælisdegi móður
minnar, — voru margir gestir sam-
an komnir, þar á meðal Urussov
prins. Þrátt fyrir þá staðreynd, að
Urussov var varalandsstjóri í Tula
á þessum tíma, mátti segja að hann
væri einlægur fylgismaður skoðana
föður míns í trúmálum. Faðir minn
var um þetta leyt.i önnum kafinn
við rannsóknir sínar og athuganir
á guðspjöllunum og hafði skýrt
Urussov frá nýjustu kenningum
sínum. Hann hafði þegar í stað við-
urkennt útskýringu föður míns á
fyrstu setningu Jóhannesarguð-