Úrval - 01.03.1970, Blaðsíða 43

41
6ql»ym«ml»0ur maður '
Andrés ./. Johnson, í Ásbiíð í
Hafnarfirði, átti geysístórt og
verðmœtt safn fomminja, sem
nú er á Þjóðminjasafni Islands.
•ið 1965 var til moldar
borinn Andrés J. John-
son, safnarinn alkunni
í Ásbúð í Hafnarfirði,
rúmlega áttræður að
varla minna vera, eft-
ir langa vináttu og ærin samskipti,
en að ég minntist hans að nokkru.
Andrés var Stefánsson, bónda á
Leifsstöðum í Vopnafirði og ólst
þar upp; af bernsku hans eða æsku
fara litlar sögur. Þó sagði mér fyr-
ir löngu systir mín, sem uppalin var
í Krossavík í Vopnafirði, og þekkti
hann þar sem ungling, að hann
hefði þá þegar verið greindur í
máli og sérlega góður drengur, en
sérlundaður, svo þegar í æsku var
eftir tekið, og fylgdi það honum
alla ævi. En þau kynni urðu stutt,
Satnari
af lífi og sál
Eftir GUÐMUND ÞORSTEINSSON
FRÁ LUNDI
því rétt úr því lá leið hans til
Vesturheims, sem ýmissa fleiri.
Þar var hann allmörg ár, og er
mér lítt kunnugt um hvað dreif
þar á daga hans; þar lærði hann
fljótlega rakaraiðn, og stundaði
hana kappsamlega næstu árin.
Einnig kvæntist hann þar. Ekki mun
hann hafa farið varhluta af þeirri
heimþrá sem var sameiginleg flest-
um Vestur-íslendingum; hann kom
heim eitt sumar, en fór aftur vestur
að hausti. Um svipað leyti slitnaði
upp úr hjónabandi hans; fluttist
hann þá alfarinn heim, settist að
í Hafnarfirði, og tók til iðnar sinn-
ar, sem hann stundaði síðan sem
atvinnu. í Hafnarfirði átti hann svo
heima, óslitið til æviloka.
Okkar kynni tókust ekki fyrr en