Úrval - 01.03.1970, Qupperneq 90

88
unnið, nema ég væri einn. Hann
gæti komið aftur einhvern tíma
seinna. Hann lét þetta gott heita og
fór.
Ég komst að því, að hann bjó ör-
skammt frá húsi okkar. Við bjugg-
um við mjög viðkunnanlega götu,
þar sem eru fallegir garðar með há-
um trjám. Það er í Brooklyn
Heights hverfinu. En við endann á
götunni stóðu enn mjög léleg hús,
sem voru leifar af fyrra fátækra-
hverfi, sem hafði verið rifið til
grunna. í öðru þessara húsa bjó
fjölskylda Poppos. Þau voru sjö
talsins og höfðu aðeins eitt her-
bergi til umráða, sem þau deildu
með rottunum og kakkalökkunum.
Poppo kom í nýja heimsókn strax
næsta dag. Það var sumarið 1958,
og næstu þrjú árin heimsótti hann
okkur nokkuð reglulega, yfirleitt
einu sinni í viku af meðaltali. Hann
var þrunginn geislandi lífsfjöri, og
litli kollurinn hans var troðfullur
af alls kyns hugmyndum og hug-
dettum. Málfar hans var hræðilegt.
Hann spurði spurninga, sem ómögu-
legt var að svara Hann gat orðið
bókstaflega ölvaður af æsingu og
sleði. Hann var liðugur eins og api,
og þegar sá gállinn var á honum,
kom hann varla við jörðina. Mér
þótti æ vænna um hann, eftir því
sem heimsóknum hans fjölgaði.
Nokkrum mánuðum eftir að vin-
áttan milli okkar hófst, lét Poppo
bað uppskátt, að hann hefði samið
áætlun. Það var mjög einföld áætl-
un. Hann ætlaði að láta okkur ger-
ast fósturforeldra sína. Við áttum
að taka hann í sonar stað. Svo ætl-
0ðj hann að fiytja til okkar, og svo
ÚRVAL.
myndum við öll verða hamingju-
söm að eilífu.
Ég varð að segja honum það æ
ofan í æ, að þetta kæmi ekki til
greina. „Það er engin þörf á því.
É'g er vinur þinn og þú ert vinur
minn, og það er alveg nóg, að þann-
ig verði það áfram.“
Poppo hlustaði á orð min af stakri
tillitssemi, en sneri sér síðan beint
að þessari áætlun sinni á nýjan
leik. í huga hans var aðeins um
eina hindrun að ræða, og hún var
sú, að við höfðum ekki samþyískl.
áætlunina — ennþá.
INN í NÝJA VERÖLD
Eftir því sem ég fékk nánari
fréttir af fjölskyldu Poppos og tók
að fylgjast með þróun atburðarás-
arinnar í hinni stormasömu sögu
hennar, tók ég að skilja, hvers
vegna Poppo hafði þörf fyrir að
láta sig dreyma um nýtt líf. Nokkru
eftir að Poppo skaut upp kollinum
á heimili okkar, urðu f járhagsvand-
ræði og stöðugt rifrildi til þess, að
foreldrar Poppos skildu að borði og
sæng. María, móðir Poppos, flutti
með börnin sín í enn ódýrara og
lélegra húsnæði. Það var langt í
burtu. einhvers staðar í Suður-
Brooklyn.
María var sérstaklega falleg kona,
og hún giftist brátt aftur. En hinn
nýi maður hennar átti erfitt með
að sió fvrir fimm börnum, og því
yfirgaf hann hana, eftir að hafa
gefið henni enn eitt barn. María
hafði engar aðrar tekjur en fá-
tækrastvrkinn, og á honum gat. hún
alls ekki lifað. Hún varð því að
senda þrjú af börnunum til Júlíós,