Úrval - 01.03.1970, Qupperneq 127

BACH — TÓNSKÁLD ALLRA TÍMA
125
armikilli purpuraskikkju Wagners-
tónlistar yfir tónlist Bachs.
Hvað sem þessu öllu líður, þá
verður það hinn eilífi leyndardóm-
ur, að listamaður, sem virtist svo
gamaldags í augum samtíðarmanna
sínna, skuli hafa virzt vera slíkur
róttækur framúrstefnumaður í aug-
um eftirrennara sinna. Sagt hefur
verið, að saga heimspekinnar sam-
anstandi í rauninni af heilli runu
neðanmálsathugasemda eftir Plato.
Það væri líka hægt að halda því
fram, að saga tónlistarinnar hafi frá
18. öld samanstaðið af runu af til-
brigðum Bachtónverka. Tilkoma
Bachs skipti tónlistarsögunni í tvö
afmörkuð tímabil án þess að hann
hefði hugmynd um það, þ. e. tíma-
bilið fyrir Bach og tímabilið eftir
Bach. Og nálægð hans má hvar-
vetna greina á síðara tímabilinu.
☆
Kvikmyndahússeigandi einn í Oregon tekur alveg sérstakt tillit til
þeirra, sem gráta mikið i bíó. 1 salnum eru tveir „grátklefar'", um-
luktir gleri, þar sem tilfinningaríkir viðskiptavinir geta grenjað að
hjartans lyst, einir og óáreittir ..... án þess að greiða nokkuð
aukagjald.
UPI.
Iþróttaritstjórinn við dagblaðið Standard-Examiner í bænum Ogden
í Utahfylki átti eitt sinn útvarpsviðal við knattspyrnuþjálfarann við
Weber-rikisháskóiann. Þjálfarinn, sem var átta barna faðir, var spurð-
ur að því, hvers vegna hann ætti svona mörg börn. Og svar hans
var á þessa leið: „Vegna þess að ég hef aidrei getað sofið nóttina á
undan kappleik.“
Reed W. Nalder.
1 bréfi til nýstúdenta við Columbiahákólann lýsti Carl Hovde rektor
yfir stuðningi sínum viö sameiginlegar heimavistir fyrir bæði kynin.
En síðan bætti hann við heimspekilegri athugasemd, sem fyrrver-
andi nemandi skólans hafði látið sér um munn fara: „Karlstúdent-
arnir ættu að gera sér grein fyrir því, að í 18 ár hafa þeir lotið stjóm
mæðra sinna. Og strax og Þeir giftast, munu þeir lúta stjórn eigin-
kvenna sinna. Þeir ættu því að hugsa sig tvisvar um, áður en þeir
ákveða að afsala sér þessu fjögurra ára timabili dýrmæts sjá!ístæðis.“
Charles A. Wagner.
Síðhærður unglingur segir við rakarann: „Sko, þegar ég fer héðan,
vil ég ekki að neinn nema ég og þú viti, að ég hafi fengið mér klipp-
ingu, og ég vil meira að segja, að við séum ekki alveg vissir.
Robert N. Webb.