Goðasteinn - 01.03.1968, Blaðsíða 32

aðist séra Jóni svo illa, að hann flosnaði upp þaðan. Hefur eng-
inn prestur búið þar síðan, en kirkja var á Hálsi, þar til hún fauk í
ofviðri 1893, var þá byggð upp á Djúpavogi.
Séra Jón fékk Einholt á Mýrum 1813 og þjónaði því brauði í 14
ár. Á þcim árum fæddist barn á laun þar í sókninni, sem rnóðirin
lét í poka og ætlaði að bera út, en af tilviljun fannst pokinn, ög
barninu varð bjargað. Það var sveinbarn, scm náði háum aldri. Þó
faðir fengist að því, taldi almannarómur það afkvæmi séra Jóns.
Grunur lék á því, að stúlkan hefði áður verið búin að bera út.
Hjörleifur læknir, sem var forvitri, var á ferðalagi við messu
og altarisgöngu hjá séra Jóni. Hann sagði við prest: ,,Þú tókst tvær
óverðugar persónur til altaris í dag, prestur minn, karlmann, sem
deytt hefur pilt og konu, sem borið hefur út barn.“ „Hver eru þau?“
spurði presftur. Hjörleifur, sem lítt þekkti fólkið, lýsti þeim, svo að
ekki var um að vilfast hver voru. Kom þetta heim við þann orð-
róm, sem á þeim hvíldi þar í sókninni, þó lágt færi.
Sem dæmi um uppfræðslu sóknarbarna séra Jóns, skal þess get-
ið, að J829 er talið, að einir 3 bændur séu færir um að skrifa nafrj-
ið sitt og auk þeirra ein kona og einn niðursetningur. Sóknarmeftn
munu þá hafa verið 240 talsins.
Frá Einholti fluttist séra Jón að Stafafelli 1827, var þar prestur
í 6 ár, til 1833. Þar valt á ýmsu fyrir honum vcgna drykkjuskapar og
óviðkunnanlegra hátta í prédikunarstóli. Kærðu sóknarmenn hann
fyrir biskupi. Þetta varð til þess, að hann flutti frá Stafafelli að
Stöð í Stöðvarfirði. Eftir eins árs þjónustu þar, var hann sviptur
embætti. Slitu hjónin þá samvistir. Séra Jón fórá Sauðanes til Stef-
áns bróður síns, en Margrét fór með Stefán son þeirra að Karls-
stöðu.m á Berufjarðarströnd, þar sem þau dvöldust um skeið. Að
Byggðarholti í Lóni eru þau komin 1841 og búa þar í tvíbýli við
Gísla Árnason. Þaðan flytja þau að Hvammi í sömu sveit vorið
1843. Með þeim fór þangað Sigurður sonur Gísla, talinn fóstur-
sonur þeirra. Þá voru búandi hjón í Hvammi: Einar Jórtsson, 28
ára, og Vilborg Ketilsdóttir, 26 ára. Börn þeirra voru: Jón, þriggja
ára og Ketill, eins árs. 1 tvíbýli til þeirra flytur Stefán.
Haustið 1843 gekk inflúenzukvefsótt. Úr henni andaðist Einar
-og fleiri bændur í Lóni. Það leiðir til þess, að Stefán, þá 33 ára að
30
Goðasteinn