Skírnir - 01.04.1906, Qupperneq 31

Skírnir.
Japan.
127
tonn og ekkert eldra, þegar það fær styrk, en 15 ára.
Hraði skipanna má eigi vera minni en 10 hnútar. öll
gerð skipanna skal fullnægja ákveðnum skilyrðum stjórn-
arinnar. Styrkurinn er 25 sen*) pr. tonn fyrir hverjar
1000 sjómílur sem skipið siglir. Eigendur skipanna mega
ekki hafa nokkurn útlendan mann á skrifstofum sínum
og allir yfirmenn á skipunum skulu vera japanskir, nema
stjórnin geíi sérstakt leyfi til þess. Meðan skipin njóta
styrks, má ekki selja þau, gefa eða veðsetja útlendingumr
og ekki fyr en 3 ár eru liðin frá því þau nutu styrks.
Sé út af þessu brugðið, skal allur styrkurinn tafarlaust
endurgoldinn ríkissjóði. Á skipunum skal og nota ákveðna
tölu japanskra drengja, eftir stærð skipsins, til þess að
þeir geti lært þar sjómensku.
Japanar hafa hér farið að dæmi allra annara þjóða,
sem ekki veita öðrum styrk til gufuskipaferða en sinnar
þjóðar mönnum. Sú eina undantekning frá þeirri reglu,
sem eg þekki, eru Islendingar, sem alt af verja stórfé til
þess að styrkja skip annarar þjóðar, en eiga engin sjálfir.
Eftirtektavert er það og, að lög þessi eigi eingöngu
tryggja það sem bezt að skipin séu í raun og veru inn-
lend eign, heldur og að þau séu gjörð eftir nýjustu tí/.ku,
svo siður sé hætta á að landsmenn glæpist á að kaupa
gamla úrelta skipskrokka, sem aðrir vilja ekki nýta. Þá
er og reynt að sjá um, að bæði eigi ungir menn kost á
að læra sjómensku og fái nóg að starfa þegar þeir eru
fullnuma.
Um miðja öldina áttu Japanar engan verzlunarflota.
Hann er smár ennþá, en 1901 áttu þeir þó 5415 kaupför
með 919,968 tonnatölu samtals. Þetta svarar til þess að
íslendingar ættu tæp 10 kaupför. Að vísu eigum vér
ekki neitt kaupfar, en aftur eigum vér tiltölulega miklu
meiri skipastól en Japanar, í fiskiskipum vorum. Af þess-
um 5415 kaupförum Japana voru 1395 gufuskip, fiest lítil.
Til þess að standa jafnfætis Japönum ættum vér að eiga 2.
*) 1 sen = tæpir 50 aurar.