Vísir - 17.06.1944, Side 23

✓
VÍSIR
ÞJÓÐHÁTÍÐARBLAÐ
23
væri vert að minnzt væri. Þess
er oft getið að verðleikum, að
íslenzka rikið leggur listamönn-
um mikinn fjárstyrk í híutfalli
við stærð þjóðarinnar. Þvi mið-
ur liefir þessi styrkur ekki alltaf
komið að sliku gagni sem
skyldi, og er það eftirtektar-
vert, hversu myndhöggvarar
hafa farið hans varhluta. Hins-
vegar sýna almennar listsýning-
ar, að rikið hefir til skamms
tíma verið stærsti listkaupand-
'inn og er það sennilega enn. Þó
gerast nú margir horgarar æði-
fúsir til listkaúpa, og er það góðs
viti. Merkaslur slíkra manna var
Markús ívarsson vélsmiður,
sem dó í fyrra og lét eftir sig
merkilegt listsafn. Islenzkum
listamönnum bjóðast nú æ fleiri
verkefni, og hafa þeir mjög
aukið sölu sína til almennings.
Listkaupendur hafa sýnt þrosk-
aða dómgreind og oft keypt
listaverk næstum um efni fram.
Hvað sem listkaupum hins opin-
bera og styrkjum þess líður, þá
verður almenningur jafnan
Hraun og mosi (Kjarval).
hollasti verndari listamanna.
Það ber þvi að fagna vaxandi
smekkvísi almennings og áhuga
fyrir myndlist. En meðan al-
menningur og listamenn haldast
i hendur er litil ástæða til að ör-
vænta um framtíð listarinnar.
Hvíld á heiði (Karen Þórarinsson)
„Madame'*
(málverk
eftir Jón
Engjlberts