Vísir - 17.06.1944, Side 131

Vísir - 17.06.1944, Side 131
VÍSIR — Þ J ÓÐHÁTlÐ ARBLAÐ 131 aíS þau eru stærsta nýmælið, sem komið hefir fram á vett- vangi fræðslumálanna hérlend- is, og í öðru lagi er barna- fræðslan grundvöllur allrar framhaldsfræðslu og veltur því í raun og veru mest á henni. Námstjórar. Árið 1941 veitti Alþing nokkra fjárhæð til kennslueft- írlits í sveitum og sjávarþorp- um. Voru ráðnir til þess fjórir landskunnir kennaramenntað- ir menn, er nefnast námstjór- ar. Vinna þeir á vegum fræðslumálaskrifstofunnar. Þeir ferðast milli barnaskól- anna, lialda fundi með kenn- urum og skólanefndum, leið- beina uin kennslu og námstil- högun, prófa börnin og reyna að ráða bót á því, sem stend- ur í vegi fyrir betri kennslu- árangri. Hefir starf þeirra þeg- ar komið að góðu gagni og reynzt mikilvægt. Frá því fræðslulögin voru samþykkt og þangað til nú hef- ir mikil breyting til batnaðar orðið á skipulagi barnafræðsl- unnar. Föstum skólum hefir og mjög fjölgað, en farskólum fækkað. Skólabörn voru samtals á öllu landinu árið 1941—42 15.- 374. Samband íslenzkra barnakennara. Samband þetta var stofnað 1921. Er það arftaki Hins ís- lenzka kennarafélags, sem áð- ur hefir verið minnzt á. Hefir Samband íslenzkra barnakenn- ara unnið skóla- og uppeldis- málum þjóðarinnar mikið gagn og margþætt, þótt ekki sé unnt að greina frá þvi hér, vegna rúmleysis. Þó skal drepið á tvennt. Frá 1935 hefir það gefið út tímaritið Menntamál, sem flutt hefir margar athyglisverðar greinar um barnafræðslu og uppeldismál. Árið 1939 hélt Sambandið hátíðlega upp á 50 ára afmæli kennarasamtak- anna, og gaf þá út mikið rit, Sögu alþýðufræðslunnar á ís- landi, er Gunnar M. Magnúss, kennari, hafði samið. Er þetta stórmerk bók og eina íslenzka skólasagan, sem til er. Hefir höfundurinn viðað að sér geysimikinn fróðleik úr ýms- um áttum, raðað honum niður, fellt og bundið saman með skemmtilegri og skýrri frásögn. Var samning og útgáfa þessar- ar bókar hið mesta nauðsynja- verk, og er hún ómissandi öll- um, sem láta sig skóla- og fræðslumál varða, Kom þún sér t. d. vel við samningu þessa greinarkorns þvi að mikið er þaðan tekið. Sérskólar. Skóli fyrir mál- og heyrnar- laus börn hefir stai-fað i Reykjavík síðan 1904. Þar er einnig deild fyrir fávita. Áð- ur hafði farið fram dauf- dumbrakennsla að Stóra- Hrauni í Árnessýslu. Á Sól- heimum í Grímsnesi var fá- vitaliæli um nokkur ár, en lagð- ist niður 1943. Það var einka- eign. Stofnaði þá ríkið til hæl- is að Kleppjárnsreykjum, og voru fávitarnir fluttir þangað. Blindravinafélag Islands hef- ir síðan 1933 haldið uppi skóla- og vinnustofu fyrir blind börn og blint fólk. 2. Framhaldsskólar — Háskólinn. Elztu framhaldsskólar. Á síðasta fjórðungi nítjándu aldar fjölgaði framhaldsskólum í landinu töluvert. Þegar Þjóð- hátíðarárið rann upp 1874 voru þeir aðeins tveir: Latínuskólinn og Prestaskólinn. Tveinmr ár- um seinna var Læknaskólinn stofnaður. Kvennaskólinn í Reyk j avík var stofnaður 1874, eins og áður hefir verið getið, og jukust menn tunar möguleikar kvenna mjög á næstu árum þar á eftir. Voru þá tveir kvennaskólar settir á fót norðanlands, annar að Ási í Hegranesi, en hinn að Lækjamóti í Víðidal. Árið 1883 voru þeir sameinaðir og fluttir að Ytri-Ey. Á Blönduósi hófst kvennaskóli 1879, og á Lauga- landi i Eyjafirði starfaði kvennaskóli fyrir aldamótin. Kyennaskólinn i Reykjavík og kvennaskólinn að Blönduósi starfa enn. Árið 1887 hefst Flensborgar- skólinn, eins og fyrr er frá sagt. Þrem árum síðar hófu starf sitt tveir skólar, er frægir urðu á sirini tíð og jafnan munu þykja merkar fræðslustofnanir, en þeir voru Möðruvallaskólinn, þar sem Jón A. Hjaltalín var skólastjóri, og Búnaðarskólinn í Ólafsdal, sem stofnaður var fyrir framtak Torfa Bjarnason- ar og hann stjórnaði. Á niunda tug aldarinnar vöru stofdiaðir þrír búnaðarskólar: á Hólum i Hjaltadal 1882, Eiðum á Fljótsdalsheraði 1883 og á Hvanneyri i Borgarfirði 1889. Búnaðarskólinn á Eiðum lagðist niður 1917, en hinir tveir, bændaskólarnir á Hólum og Hvanneyri starfa enn. Allar þes8ar inenntaslofnftnir, sem nú hafa verið nef-ndar, unnu hið mesta menningargagn á siðustu áratugum nítjándu aldar. Þegar kemur fram á tutt- ugustu öldina sprettur upp fjöldi nýrra fræðslustofnana. Héraðs og gagnfræðaskólar. Áður en nokkur lög voru til um héraðsskóla höfðu skólar náskyldir þeim risið upp að Núpi í Dýrafirði 1906 og Hvítár- bakka í Borgarfirði 1905 fyrir áhuga og framtak þeirra síra Sigtryggs Guðlaugssonar að Núpi og Sigurðar Þórólfssonar á Hvítárbakka. En 1929, þegar Jónas Jónsson var kennslumála- ráðlierra, fékk hann þvi fram- gengt á Alþingi, að samþykkt voru lög um héraðsskóla. Hafði hann um langa hríð barizt fyrir þvi í ræðu og riti að slíkum skólum yrði komið upp í sveit- um landsins. Samkvæmt nefnd- um lögum skyldu héraðsskólar styrktir allríflega af ríkisfé og var nú framtíð þeirra tryggð. Þeim er ætlað að búa nemendur undir athafnalíf við íslenzk lífs- lcjör með bóknámi, vinnu- kennslu og iþróttum. Þeir eru tveggja vetra slcólar og starfa 6 mánuði árlega. Héraðsskólar eru nú að Núpi i Dýrafirði, Laugum í S.-Þingeyjarsýslu, Laugarvatni, Reykholti, Reykj- um í Hrútafirði og Reykjanesi við Isafjarðardjúp. Alþýðuskólinn á Eiðum er með sama sniði og héraðsskól- arnir, en er ríkiseign, en þeir sjálfseignarstofnanir. Þegar búnaðarskólinn á Eiðuni lagðist niður gáfu Múlasýslur ríkinu höfuðbólið á Eiðum með til- heyrandi jörðum gegn því, að þar yrði stofnaður alþýðuskóli, er ríkið kostaði að öllu leyti. Al- þýðuskólinn hóf starf sitt á Eiðum 1919. Árið 1930 voru samþykkt á Alþingi lög umgagnfræðaskóla. Sjö af kaupstöðum lanBsins, Hafnarfjörður, Isafjörður, Siglufjörður, Akureyri, Norð- fjörður, Vestmannaeyjar og Akranes hafa liver um sig sinn gagnfræðaskóla, en Reykjavík tvo. Eru þeir stofn- aðir samkvæmt nefndum lög- um, nema Gagnfræðaskóli Revkvikinga, sem er einkaeign og líefir sérstöðu. Hann starfar nú i fjórum ársdeildiun. Tvær neðri deildir samsvara að öllu gagnfræðadeild Menntaskólans í Reykjavik. en þriðia og fiórða deild þriðja og fjórða bekk Menntaskólans. Hinir gagn- fræðaskólarnir starfa í tveimur eða þremur ársdeildum liver. Markmið þeirra er að veita ung- mennum, sem lokið hafa fulln- aðarprófi barnaskólanna, kost á að afla sér frekari hagnýtrar fræðslu, bóklegrar og verklegr- ar, gera þá nýtari þegna þjóðfé- lagsins og hæfa til að stunda nám í ýmsum sérskólum. Skólarnir eru styrktir af rik- issjóði, en eru að öðru leyti kostaðir af viðkomandi bæjar- félögum. Frá því fyrir síðustu aldamót hafa ungtingaskólar starfað ár- lega í þorpum og sveitum lands- ins, 3—6 mánuði og sumir i tveimur ársdeildum. Síðustu ár- in hafa skólar þessir verið 30— 40. Víðast hvar eru þetta kvöld- skólar. Þeir fá nokkurn styrk úr ríkissjóði. Sérskólar kvenna. Kvennaskólinn í Reykjavík er elztur sérslcóla kvenna. Hann er í fjórum ársdeildum og tekur fyrsta deildin við stúlkum, er lokið hafa fullnaðarprófi úr barnaskóla. Námið er bóklegt og verklegt. Við skólann er einn- ig húsmæðradeild; eru þar venjulega tvö námskeið á ári. Kvennaskólinn á Blönduósi starfar með svipuðum hætti og húsmæðraskólarnir, en hús- mæðraskólar í sveitum starfa samkvæmt lögum frá 1928 og liúsmæðraskólar í kaupstöðum samkvæmt lögum frá 1941. Þessir skólar eru nú 7 samtals og á þessum stöðurn: Reykjavík, Staðarfelli i Dalasýslu, ísafirði, Laugalandi í Eyjafirði, Laugum i Suður-Þingeyjars., Hallorms- stað í Suður-Múlasýslu og Laugarvatni í Árnessýslu. Skól- ar þessir eru reknir af félögum eða einstaklingum. Staðarfells- skólinn er þó eign ríkisins og kostaður alveg af þvi. Hinir njóta ríkisstyrks. Tilgangur hus- mæðraskólanna er að veita kon- um liagnýta fræðslu til undir- búnings húsmóðurstöðu og þá kunnáttu og tækni, sem nauð- synleg er til að inna af hendi venjuleg heimihsstörf og stjórna heimili. Námstimi er eitt eða tvö skólaár. Skólaár miðast við sjö mánaða kennslu minnst. Námskeið eru viðast haldin við skólana. Námið er bæði bóklegt og verklegt. Auk þessara skóla, er nefndir liafa verið, er skóli i Hveragerði, er ungfrú Arný Filippusdóttir á og starfar með likum hætti og hús- mæðraskólarnir. Hann nýtur nokkurs ríkisstyrks. Húsmæðrakennaraskóli Is- lands var stofnaður 1942. Mark- mið lians er að veita stúlkum nægilega kunnáttu til þess að þær geti orðið kennarar við liús- mæðraskóla, matreiðslunám- skeið, kennslukonur í maL
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Vísir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.