Skírnir - 01.01.1858, Síða 100

102
FRÉTTIR.
FrHkkl.md.
|)á hafbi hann yfirráö yfir öllum hernum, langtum fríöara liöi, en
|)ví er Napóleon sigabi á staö fjórum árum síöar; en þeir þurftu
eigi aö óttast Cavaignac, því þá er búií) var aÖ kjósa Napóleon til
forseta, skilaöi hann aptr þínginu valdi því, er þaÖ haföi veitt honum,
meÖ þýÖum oröum og þakklátum. Síöan flutti hann upp í sveit,
bjó þar í næöi, og datt því úr sögunni, þar til hann nú var kosinn
aptr til þíngs, til þess aö spyrja Napóleon hvaö hann heföi nú gjört
af þjóÖveldinu, eör hvort hann heföi fariö meÖ þaö sömu leiÖina,
sem Varus fór meö herskara Agustus keisara, því þjóöin mundi þó
einhvern tíma æpa hústöfum af gremju og reiöi: skilaöu mér aptr
valdi míuu ! — aö líkindum meö meira árangri en Agustus. Frakkar
hafa og misst marga aöra merkismeun sína: Béranger, þjóÖskáld
Frakka; hann var söngvaskáld, eins og Bellmann Svíaskáld, og
annaö eins átrúnaöargoö allrar alþýÖu og hann. Béranger var borinn
í París 1780, ólst hann þar fyrst upp meö móÖur sinni; hún var
skraddara dóttir. J>á er hann var 9 vetra gamall, var hann áhorf-
andi þess, er myrkvastofan mikla var tekin í París; ári síöar var
hann sendr til ömmu sinnar, gestgjafakonu í Peronne, og var hann
hjá henni þar til hann var 18 vetra gamall, síöan kom hann aptr
til Parísar. Nú haföi stjórnsfrbyltíngin mikla oröiö á I'rakklandi;
Béranger hatöi ópt heyrt súnginn hersönginn fagra, er kenndr er
viö Marselju, hann hafÖi og gengiö í barnaskóla og lært aö skrifa
og reikna, lengra komst hann eigi á skólaveginum, því hann átti
aö veröa prentarasveinn; en honum var ætlaö aÖ veröa þjóöskáld
Frakka. Mörg kvæöi hefir Béranger ort, er bera vitni um glóandi
ættjaröarást og aö hann hafi tekiÖ innilegan þátt í öllum stjórnmálum
þjóöar sinnar, í frelsissigri hennar og frelsismissi, í reglusemi
hennar og óreglu, upphefÖ og niörlægíng, enda haföi hann og
veriÖ sjónarvottr aö allri stjórnarbyltíngunni, séö alla frægö og dýrö
Napóleons, og líka fall hans og þaÖ er því fylgdi, aÖ óvinir Frakka
sköpuöu þeim friöarkosti, fróöu upp á þá konúngi og ályktuöu aö
geyma hans meö setuliÖi. Um allt þetta hefir Béranger kveöiö uieö
hinni mestu snild; en fleiri mansöngva hefir hann þó kveöiö um
ástarbrögÖ sín, og lýsa þau nákvæmlega, hversu frakkneskr æsku-
maör nýtr munaÖar ástarinnar í Parisarborg, enda var hann þá 18
vetra er haun kom þangaÖ, og Lísetta, vinkona hans, var svo ufÖgr