Skírnir - 01.01.1858, Qupperneq 134

136
FRÉTTIR.
Viftbœlir.
á deyjanda degi, og játar hann í ])ví þá yfirsjón sína, er ákafi
ættjarbarástar sinnar hafi komií) sér til ab grípa til svo óleyfilegs og
óréttláts úrræbis, í því skyni ab gagna ættjörfe sinni, og afe endíngu
leggr hann keisaranum á hjarta málefni ítaliu og liag og frelsi
ítala. Pierri bar sig mifer, en þó skaplega. Banatilræfei þetta hefir
mefefram valdife því, afe harfestjórnin hefir orfeife enn rígbundnari á
Frakklandi en áfer. Hershöffeíngi gamall, nafnkenndr frá 1852, Espin-
asse afe nafni, var gjörfer afe innanríkisráfegjafa; landinu var skipt í
fjögur herfylki og lifeinu í svo marga flokka, og hershöffeíngi settr
yfir hvert þessara fylkja. Hershöffeíngjar þessir hafa ásamt lögreglu-
mönnunum vald á afe fara inn í hús manua og herbergi og ranu-
saka hirzlur manna, brjóta upp bréf þeirra og yfirfara skilríki þeirra
öll, ef þeim svo sýnist; í stuttu máli: enginn mafer, ekki heimili,
engin eign né enn hlutr er sá, er heigr megi finnast fyrir handa-
tektum lögregluþjóna og hermanna. Stjórnin á Frakklandi beiddi
og allar núgrannaþjófeir sínar: England, Belgíu, Sviss, Sardiníu
og jafnvel Austrríki afe gjöra nýmæli um landsvist útlendra flótta-
manna, en öllum grunsömum flóttamönnum skyldi vísaö úr landi;
í annari grein skyldi setja ný lög um banatilræfei vife útlenda stjórn-
endr og hverju þafe varfeafei, og enn um rit, samsæri og önnur
tiltæki manna gegn útlendum höffeíngjum. Harfelegar reglur voru
og gjörfear um vegabréf manna, um tilbúníng þeirra, sýníngu og
rannsak. Stjórnin frakkneska fór því afe sem Frigg forfeum daga,
þá er Æsirnir báru saman ráfe sín, afe beifea grifea Baldri fyrir alls
konar háska, er hún tók svardaga til þess, afe eira skyldu Baldri
allir hlutir; en hér fór svo , afe Napóleon þótti eigi slíkt frifeargofe
sem Baldr, þótt hann hafi sagt: „keisaradæmife er frifer”; en hverr
veit nema hann verfei líka langlífari fyrir þann muninn. Sviss hefir
nú einkum hlotife afe láta að orfeum Napóleons í þessu, og svo
Belgía og Sardinía, því „eptir höffeinu dansa limirnir”, þótt eigi
sé á sama líkama, einkum ef þeir dansa naufeugir. þó heffei nú
eflaust verife gengife harfeara afe útlendum þjófeum, heffei eigi Englar
enn sem jafnan skotife frelsisskildi sínum fyrir þjófeirnar. þá er
tilmæli stjórnarinnar á Frakklandi komu til Englands, vildi Palmers-
ton afe vísu þægja Napóleoni í nokkru, og lagfei því fram í neferi
málstofunni fmmvarp um refsíngu samsærismanna, þeirra er ráfea