Skírnir - 01.01.1909, Page 30

30
Ur ferðasögu.
manna, o°; þeirra til hans. Minnistætt er rnér einkum bréí
frá Byron til Goethe, skrifað er Byron var að ieggja af stað
til Grikklands, í sina síðustu ferð. Fór þar illa, því að Byron
fekk á Grikklandi bana en ekki konungdóm, eins og maklegt
hefði verið. Það var eins og hreinn og snjall rómur yfir þessu
bréfi, drengilegt og þó full lotning sýnd skáldkonungnum.
Goethe dáðist hins vegar mjög að Byron, og er sagt að bæði
ökusveinninn (Knabe Lenker) í gervileiknum í Fást, og eins
Evfóríon í síðari hlutanum, eigi að einhverju leyti við Byron.
2.
Nietzsche og systir hans.
í Silfurbliks-höll — því að villa Silberblick er svo rétt-
nefnd — býr hin nafnkunna systir hins frábæra spekings og
ritsnillings, frú Elizabeth Förster-Nietzsche. Hefir hún sjálf gera
látið þessa höll, og stofnað þar til safns til minningar um
bróður sinn. En ekki er það safn opið almenningi enn, eins
og Goethe-safnið. Frú Förster-Nietzsche er óefað einhver
mesta merkiskona, sem nú er uppi, og í hana væri kvenfrelsis-
konum óhætt að vitna; mundi margur karlmaðurinn hafa
gugnað í hennar sporum. Hún tók eigi að eins að sér bróður
sinn þegar hann hafði mist vitið og leitaði honum lækninga,
og annaðist hann aí dæmafárri alúð til dauðadags, heldur lét
hún sér einnig ant um rit hans, og henni á heimurinn að
þakka, að ekki hafa tapast óprentuð sum allra merkustu rit eftir
Nietzsche. Ævisögu bróður síns hefir hún ritað í þykka bók,
og væri það eitt nóg til að halda nafni hennar á lofti.
Hún hafði farið ung til Suður-Ameríku með manni sínum
Dr. Förster, og misti hann þar. Stóð hún þar ein uppi eftir
lát manns síns og veitti starfi hans forstöðu. Og því miður
var hún þar úti í Paraguay þegar Nietzsche varð alt i einu
brjálaður, og tapaðist þá sumt af handritum hans, en sumt
komst í óvinveittar hendur, og var á fremsta hlunn komið að
það yrði brent. Atti frúin við ramma reip að draga áður hún
gat bjargað úr böðlahöndum og trygt sér umráð yfir öllum
handritum bróður síns. Þegar menn lesa sögu þessa máls í