Skírnir - 01.01.1909, Qupperneq 73

Kvenréttindahreyfingin i Ameríku. 73-
getað náð í, en vilja hefna sín á þeim af auðskildum.
ástæðum«.
The Syracuse Star: »A fundinum, sem nú er
haldinn hér í borginni, vaða konurnar um bibliuna og
guðs boð. Þessar vesölu skepnur, sein skipa þessa sam-
komu, eru æpandi kerlingar og æfagamlar piparkarlkonur,
sem eru feykilega sérkreddufastar og æstir þrælafélagar
og skoðanabræður guðníðinganna, þeirra Grarrisons, Pills-
bury, Barleigh og Forster. Þeir eru allir kvenréttinda-
menn og flytja svo fordæmandi kenningar og bölvaða
villutrú, að sjálfum djöflunum í helvíti mundi hrylla við
að hlýða á það«.
Sum blöð skopuðust að þeim: »Þær ættu um leið að
samþykkja, að karlenn skyldu þvo þvott, ræsta gólf, bæta
föt, vinna að húsverkum með vinnukonunum, gæta barn-
anna, klæða sig eftir nýjustu tízku, bera skrautgripi og
vera eins yndislegir í öllu og þær blessar dýrðarverur,
sem guð setti i heiminn til þess að siða þessa ruddalegu
karlmanna harðstjóra«.
Eitt blað í Philadelphiu: »Konurnar okkar
hérna i Philadelphíu eru alkunnar, ekki einungis að gáf-
um heldur og að látleysi, hægð og feimni. Hver hefir
nokkurn tíma heyrt getið um, að þær hafi risið upp til
að fara að endurbæta nokkuð, eða til að heimta kven-
réttindi? Nei, konurnar í Philadelphíu brenna af æðri
metnaðarlöngun: þær vilja rikja yfir hjörtum dýrkenda
sinna og tryggja sér hlýðni þeirra með veldissprota kær-
leikans. Þær hafa þegið vald sitt frá náttúrunni, en ekki
frá mannlegum lögum. En allar konur eru ekki eins
skynsamar konur og konurnar í Philadelphíu. Konurnar
i Boston berjast fyrir að fá kvenréttindi. New York-kon-
urnar vilja fyrir hvern mun komast upp í ræðustólinn, fá
pólitískan kosningarrétt og — eftir því sem vér vitum
bezt — ganga í bardaga. Konurnar okkar hérna vilja
ekki fá neina nýja George Sand fyrir forseta, eða ein-
hverja Corunna fyrir landsstjóra. Þær hafa líka fullmikiL
áhrif á stjórnmálin án þess. Hvað geta karlmenn gert.