Skírnir - 01.12.1912, Síða 72

360
Arnarhreiðrið.
III.
1 Þegar eg hafði áttað mig nokkuð á Búlandshöfðá og
fundið þessa sjávarmyndun líka vestan í Mávahlíðarfjalli,
varð mér talsverður hugur á að vita, hvort hún væri ekki
Hka í Kirkjufelli. Kirkjufell er talsvert austar á nesinu
en Búlandshöíði, og eins og nafnið bendir til, minnir það
á kirkju eða turn, sem rís kringum 1550 fet upp frá sjó.
Tvisvar leitaði eg í Kirkjufelli án þess að finna; en í
þriðja skiftið fann eg skeljar, en þó lítið; skeljarnar hafa
þar ekki varðveizt eins vel og í Búlandshöfða; sumar hafa
umbreyzt svo, að erfitt er að sjá að þar séu skeljaleifar,
en mjög margar sennilega horfið með öllu. Ofan á hinni
fornu sjávarmyndun liggja hérum bil 1000 fet af grjóti,
og þessi 1000 feta grjótlög, sem eins og alt, fjallið eru nokk-
urs konar skjalasafn til jarðsögu íslands, þurfti eg að
skoða, og ef vel væri, að komast upp á fjallið. I fyrsta
skiftið sem eg reyndi, var svo hvast, að það leifði ekki
mjög mikið af að eg fyki ekki, og sneri eg aftur bæði af
því, og þó raunar nokkuð af öðrum ástæðum líka. í ann-
að skiftið komst eg hátt í fjallið, en þá setti yfir þoku svo
dimma, að ekki stoðaði að halda lengra. í þriðja skiftið
gaf mér alveg upp, og í þeirri ferð var það, sem eg kynt-
ist svo lítið örnunum í Kirkjufelli og bústað þeirra.
IV.
Það er greinilegra i Kirkjufelli en víða annarstaðar,
hvernig fjallið er hlaðið upp af mörgum jarðlögum; eru
flest lögin úr blágrýti, en á milli þeirra sandlög, leirlag
með skeljum í, leirlög með rispuðum og fægðum steinum
í; hafa öll þau lög áður verið laus í sér, en eru nú oi’ðin að
einni steypu. Fjallið er alt með hamrabeltum, og ber þar
mest á blágrýtinu, eða grágrýtinu, sem sumt af því er
réttar nefnt; en í hillunum á milli, sem hallar oftast mik-
ið, ber mest á malar,- sand- og leirgrýtinu. Lengi veL
eru litlir örðugleikar á að komast upp fjallið; það er
gengið eftir þessum hallandi hillum, sem milli hamrabelt-