Skírnir - 01.12.1912, Side 96

384
Ritfregnir.
Það hefir eflauat verið mjög erfitt að þýða bók þessa á ís-
lenzku, en mér virðist það hafa tekist ágæta vel. Orfáar setningar
hefi eg fundíð sem eg mundi kjósa öðru vísi orðaðar, en yfir höfuð
er málið á bókinni hreint, sérkennilegt og fagurt. Þó þar sé all-
margt af nyyrðum, tekur lesandinn naumast eftir þvi, og sýnir
það að þau eru góð. Auðvitað fær bókin sinn blæ af því að höf.
er franskur en ekki íslenzkur, en svo er um hverja góða þýðingu:
hún er kynblendingur og ber ættarmót tveggja sálna. En eins og
sálin skín eins skýrt í andliti þess sem er af blönduðu blóði og
hins sem er hieinnar heimaættar, eins ljómar hugsunin jafnskært
í góðri þýðingu og í frumsömdu riti.
Ytri frágangur bókarinnar er snotur.
G. F.
Leiðréttingar.
18. bls. 14. 1, a. n.: árið 842 les: árið 892.
19. — 6. 1. a. o.: (utanmáls) Norgur les: Noregur.
20. — 8. 1. a. n.: , og ,ennfremur Ivarr og Eysteinn, les: . Ennfremur
eru Ivarr og Eisteinn ættnöfn Mærajarla.
28. — 16. 1. a. o.: Mfrakonung les: Mdrakonung.
30. — 4. 1. a. n.: Segerich les: Sígerich.