Fjölnir - 01.01.1844, Side 83

83
|)ó getur veriö, að sum af þessum orBum sjeu tí&kuð í
sumum hjeruBum. Fyrir nákunnugur (5828) höfum vjer
vanizt að segja gagnkunnugur, oghjartkær f. hjarta-
kær (4931). torfæra (6028) lítur út eins og eig. fleirt.
af torfæri, sem oss er með öllu ókunnugt; en ef það á
að vera eig. íleirt. af torfæra, er þaö rangmyndað, og
á að vera torfærna. rakaleiðsla (5018) er Ijótt orð og
óviðkunnanlegt; röksem da 1 ei ðs 1 a, sem liaft cr á öðrunt
stöðum í bókinni, lætur skár í eyrum. Að leggja eitt-
hvað undir höfuð (5512) er tekið úr eldra málinu, en
þar er miklu optar sagt: leggjast eitthvað undir
höfuð, þ. e. leggja eitthvað undir höfuð sjer.
VTjer könnumst ekki við að handa hófi (t. a. m. 3217),
þó það kunni að finnast einhverstaðar, fyrir af handa
hófi, sem virðist vera fullt eins rjett. með virðíngu
þeirri, sem það á s kilda (4934) er sjálfsagt ekki annað
enn óþörf lagfæring; en ef menn kunna ekki við að eiga
virðingu skilið, |)á er hægt að koma sjer hjá því með
öðru móti. Konúngskansellí fyrir hið konunglega
kanselí og lúta í lægra hald (1314) f. lúta í lægra
haldi mun vera eins undir komið. engin af jörðum
hans, þeirra er áður er getið (11,T) ætti að vera
e. a. j. h. þeim er áður er getið, eða þeim er áður
er um getið, og á hitt hefur kammerráðið alls
ekki minnzt færi öllu betur enn hitt hefur kammer-
ráðið alls ekki minnzt á (4614). Að hlíta (5la) —
vera einhlítur, að ótta (5913) t= ógna eða hræða,
lausúng (20a) = sundrung, háttalag = ásigkomu-
lag, eru óviökunnanlegar mcrkingar, ef ekki með öilu
rangar. asnast út í gönur (742l,—2I) er ókurteislega að
orði komizt.
5að er sjálfsagt, menn hafa gjört sjer far um, aö
forðast allar dönskuslettur, en ekki hefur það alstaðar
tekizt; heldur finnst dugligur f. framtakssamur e.
framkvæmdarsamur; ótilbæriligur, sem varla er
6*