Fjölnir - 01.01.1844, Qupperneq 93

93
Austarríkiskeisara eru kallaMr síslumcnn hans (3G14),
og kemur [)að reynilar að nokkru leyti saman við mcrkingu
[)á, sem orö þetta hefur haft í fornöld; en það getur [)ó
villt alþýðu, svo menn haldi, að í Austurríki sjeu sýslu-
menn ekki síður enn á voru lancli Islandi. hlökkumenn
(2520) merkir að rjettu lagi þá, sem byggja Blökkumanna-
land (Wallachiet), þó hinir svörtu mcnn sjeu opt kallaðir
svo í hókum á þessari síðustu öld. Að birtast (4222)
á ekki eins vel við um Wucsitsch, og um engla:
birtust snjóhvítum búning’ í
blessaðir englar líka!
Orðið rjett-tækur (5 526) er ekki viðkunnanlegt, og
hefur á sjer einhvern lagasvip, sem ekki á við á þeim
stað. hafa þcir og reínt til að þjaka prentfrels-
inu, a'ð so miklu leíti slikt mú gjöra á Frakklandi
(21 neðst) er dauflega að orði komizt, og á eitthvaö skylt
við þessi dönsku orð : for saavidt sligt lader sig gjöre.
J?ó bændurnir í Garðaríki sjeu ánauðugir, þá er f)ó heldur
djúpt tekið í árinni, að kalla þá þræla (3l21), væru völ
á hentugra orði; en hins vegar er það heldur göfuglega
að orði komizt um Lorentzen okkar í Haderslcv eða
Iladerslebcn, að segja hann sje vitur maður og vel
að sjer (5920). Á II21 vonar höfundurinn of góðs til
mannlegrar náttúru, þar sem hann tekur svo til orða:
Stjórnarlögum á Englandi er og þannig varið,
að sá, sem ræður þar ríkji, gjetur ekkji gjört
þjóðinni mikjið íllt, [)ó hann vildi, er þaö J)ví
auðsætt, að engi maður muni þar hatast so
mjög við höfðingja sinn, að liann vilji fremja
það óhæfuverk, að ræna hann lífi.
Dönsk orðatiltæki eru ekki mörg, en J)ó má geta
þessara: daglaun (419); meðan þeír voru að ruðg-
ast (627, á dönsku raadslaae; betra væri meðan })eír
voru að ráðgast um þetta eða meöan þeír sátu á
ráðstefnu þessari, eða meðan þcír sátu og rjeðu