Fjölnir - 01.01.1844, Page 106
106
Heilsaöu einkum, ef að fyrir ber
engil, með húfu og rauðan skúf, í peisu;
þröstur minn góður! jmð er stúlkan mín.
TIL MÓÐUR MINNAR Á BANASÆNGINNl.
J)að er í fyrsta skipti móðir mín!
já móðirin mín elskulega og góða!
að j)jer í kvæði j)ori jeg að bjóða
j)að, sem að býr í brjósti syni j)ín;
og vera má, jeg megi ei lengur bíða,
j)ví mannsins æö er stutt og fljót að líða.
Jeg man j)að vel, þá jeg var Iítill drengur,
jeg j)ótti vera að fárra manna skapi;
j)á úti um jörð var ólga af snjó og krapi,
jeg undi mjer ekki í baðstofunni lengur;
menn sögðu “hann er mesti höfuðgapi
og eins og dýr í uppeldinu gengur”.
3>ú áminntir mig opt með móðurbb'ðú,
en eg gekkst meir fyrir stríðu beldur enn j)ýöu.
Og j)ó var jeg ekki, eins og margan varði,
allur úr stáli gjör, með hjarta úr grjóti;
jeg fann að eitthvað brjostið á mjer barði,
er byst j)ú sagðir: strákurinn j)inn Ijóti!
jcg sat j)á úti undir húsagarði,
en cptir skamma stund j)ú komst á móti
mjer, sem að áður var með sorg í sinni,
og sagðir: “rjettu koss að móður j)inni”.