Gefn - 01.01.1873, Qupperneq 2

2
en hinir hafa víst ekki lesið hann; N. M. Petersen líkti
lærdómi hans við stofulampa, sem lvsti rétt í kríng um sig,
en léti alla stofuna annars eins og skúmaskot; en þessi
samlíkíng á einmitt við goðafræði N. M. Petersens sjálfs.
Eg ætla mér nú ekki að fara að reyna til að rekja
hvern stað og hvert orð í Eddukviðunum til erlendra þjóða,
því í fyrsta lagi get eg það ekki af því eg het ekki safnað
þessu öllu né líkt því saman; í öðru lagi vantar mig (og
líklega alla aðra menn) þekkíngu til þess, því til þess
útheimtist að menn skilji öll austurlandamál, forna egiptsku
og þar fram eptir götunum, og að menn hafi lesið öll fornrit
allra fornþjóða og kynnt sér allar fornleifar; og í þriðja
lagi, þó eg nú gæti ruðt upp mörgu um þetta efni, þá er
ekki rúm til þess í þessu riti. Eg verð því að láta mér
nægja með fáein dæmi og almennar setníngar, til þess að
leiða frekari líkur að því sem eg hef áður sagt, nefnilega að
Eddukviðurnar muni vera ortar af Íslendíngum og Sæmundur
fróði einhvern veginn við þær riðiun. þar sem eg vísa til
Eddukviðanna, þá geta þeir, sem vilja, flett upp útgáfu Rasks,
eða þá fundið það í útgáfu Möbíusar eða annari útgáfu, þó
þeim ekki beri saman, hvorki að kviðunöfnunum né versa-
tölunum. Enginn sem vit hefir á mun furða sig, þó eg ítreki
sömu hugsunina optar en einusinni á ýmsan hátt; heldur
ekki þótt hugsunarsambandið verði stundum afsleppt og
hugurinn hvarfli víða, því hjá slíku verður ekki komist þegar
þannig stendur á. En ekki hirði eg um hina, sem ekki hafa
vit á, og ekki geta annað en gefið mér óþökk fyrir það að
eg rita á íslendsku um það sem enginn Íslendíngur annars
ritar um; það er náttúriegt þó eg fái líkt þakklæti og
Finnur, því það höfum vér flestir fengið. Enginn getur átt
við ólærða blaðaþussa, sem ekki geta böglað saman einni
einustu setníngu óbjagaðri.
Eddukviðurnar eru ekki einúngis fullar af óreglum og
rímleysum, heldur og allvíða af fremur daufuni stöðum, sem
vér síðar munum benda á. Allt slíkt álíta menn að sé
i