Gefn - 01.01.1873, Blaðsíða 88

Gefn - 01.01.1873, Blaðsíða 88
88 kvennkyns, og sú röð endar á viljanum (#stero?) og vizk- unni (ao<fta). — Einúngis kuguiinu, hinn eingetni (jjlovo- Ysvtjí) getur séð frumveruna, en hinir ekki, en þó lángar þá alla til þess. þessi laungun varð hjá vizkunni (ao<pm) að ástríðu; hún vildi ekki samlagast viljanum (íkÁeroc), en vildi bijótast fram. j>á sendi guð anda takmörkunarinnar (íopoc). En nú var friðurinn einu sinni truflaður, og hann þurfti að komast aptur á; þá gat hugurinn Jesús við kenníngarandanum (jiveufia). Jesús átti að vera hið sama fyrir hinu lægra heim. sem hinn eingetni var fyrir hinn æðra. Af þeirri styijöld, sem vizkau (ao<pia) gjörði með því hún vildi brjótast frara, var sköpunarverkið orðið útvíkkað fyrir utau ljóssríkið. Vizkan gat af sér hina lægri vizku (ij xaroi ao<pta, emthifirjais, a-pafxoxÍÁ) einúngis við laungun sinni eptir hinum órannsakanlega (flu&os), en ekki við viljanum (deÁeros); þetta afkvæmi heitir einnig Prunicos, og er óhreint og fullt af ástríðum. j>egar andi takmörkunarinnar (wpos) ekki flutti hina lægri vizku og móður hennar til ljóssríkisins, þá steypti hún sér í óskepið (Chaos) og meingaðist því. Loksins beiddi hún Krists; þá frelsaði andi takmörkunar- innar hana úr óskepinu og andinn (atwv) Jesús friðaði hana við hinn órannsakanlega, en þó kemst hún ekki í ljóssríkið, heldur í lægra heim; þar skapar hún ásamt með heims- höfðíngjanum (Srfptoupyoí) hinn óæðra heim, sem er líkam- legur (tpuotxos) og sálarlegur (tftu^txog). j>á koma fram sex heimar með sex öndum; það er hin önnur áttúng (oyooa<;; o: 6 —þ- SrfptoupyoT og ao<pta), sem er ímynd hinnar fyrri áttúngar. Demiurgus (»þessa heims hötðíngi«) skapar hinn þriðja heim úr efninu (uÁrj, materia), og veitir honum sál frá sér (<þu%rj) og anda (meupa) frá vizkunni, sá heimur er mannheimur. Fyrir krapt andans (r.veupa-o<;) hetir mað- urinn sig upp yfir Demiurgum, sem verður hræddur og englar hans; og til þess að halda mönnunum í hlýðni, bannar hann þeim að eta af tré skilníngsins. En maðurinn óhlýðnaðist því, og fyrir það steypti Demiurgus honum úr
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110

x

Gefn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.