Gefn - 01.01.1873, Blaðsíða 55
55
varau er íslendsk? Einn greifi hafði étið könnu-ábrestur hjá
Jóni Guðmundssyni og sagði að þetta væri góður »búð-
íngur« — hann hélt það væri dauskur matur — en þegar
honum var sagt það væri íslendskur matur, þá kastaði hann
upp; það er annars merkilegt að þessir fínu herrar ekki
kasta upp í hvert sinn sem þeir sjá oss, þessa »skrælíngja«!
Annar át rauðan kviðhákarl og hélt það væri lax — sama
Eesultat: hákarlinn »resúltéraði« upp úr honum. En þessi
viðbjóður á einmitt til kaupmannanna rót sína að rekja;
þeir eru búnir að koma á oss óorði, bæði með því að pré-
dika um oss fyrirlitlegar meiníngar, og svo einkum með
því að flytja illa verkaðar vörur; vér tökum til dæmis salt-
kjötið, sem kemur frá íslandi, og er varla ætt, svo hroða-
lega og skammarlega er því hlaðið niður í tunnurnar, og
hverr fær skellina fyrir það? náttúrlega Íslendíngar, sem
seldu kaupmönnunum lifandi kindurnar til slátrunar, en ekki
kaupmennirnir, sem söltuðu. Líkt má segja um fleiri hluti.
(Á svníngunni í Kaupmannahöfn voru ísleudskir hlutir láng
flestir af lakara tagi og verr gerðir en vér erum vanir
heima hjá oss, sem von var, því þetta spilaverk var drifið
upp af nokkrum embættismönnum, en er alveg þvðíngar-
laust fyrir Islendínga, sem búa í 300 mílna fjarlægð, sem
enga hugmynd geta haft um sýnínguna, og sem engan eiga
að til að taka málstað sinn, eins og sýndi sig á sýníngunni,
því enum íslendsku hlutum var þar fleygt út í horn á ein-
hverjum tréhjalli og tóku sig eins illa út eins og þeim var
skeytíngarlauslega fyrir komið að öllu leyti). — það er og
vitaskuld — svo vér snúum aptur til bókarinnar — að hverr
bóndi þyrfti að geta hatt reikuíngslegt yfirlit yfir búskaparhag
sinn; en til þess útheimtist engin lærð reikníngslist; sama er að
segjaum stærðafræði, að menn geta verið góðir bændur þó menn
ekkert kunni í henni, og yfir höfuð má segja, að allur slíkur
»theoretiskur« lærdómur er drepandi og óþarfur, því það
getur enginn heimtað af bændum, að þeir fari að mæla
út jarðir sínar eptir lærðum reglum stærðafræðinnar. Til
allra landmælínga og byggínga, sem vanda skal, eru all-