Gefn - 01.01.1873, Qupperneq 37

37
er að réttu lagi ekki hafandi nema í skáldskap eða hærri
stQ,* í sögum finnst »ekki« og »eigi« hvað innan um annað
alveg í sömu merkíngu, svo þær gefa engan rétt til að gera
þetta að reglu. Sumstaðar er og ritað »farþegjar«, sem er
rángt fyrir »farþegar«, og er vonandi að ritstjórinn gæti að
sliku, þó þess sé getið í eins »fyrirlitlegu« riti og Gefn
er. Stafsetníngin á »Tímanum« er skólastafsetníng, óíslend-
skuleg og óþjóðleg. pegar menn líka setja útleud orð á
milli sviga til skýríugar, þá á að prenta þau rétt, því annars
eru þau ekki til neins; »harpix« (en íslendska mynd er
raunar »harpeis«, viðarfeiti) heitir »Colophonium«, en ekki
»Colophorium«; sumstaðar Ijómar hádanska eins og sól fram
úr voru íslendska moldryki, svo sem »Mikadoens« (30. mai
1872); sömuleiðis vitum vér ekki betur en »Christján« sé
á íslendsku »Kristján«; nafnið »Qveen« er líka rángt fyrir
»Queen« (einnig í fjóðólfi 24. mai 1872 og víðar), og það
sést aldrei öðruvísi ritað í útlöndum, úr því það verður að
standa óbreytt í íslendska mynd (það er rétt ritað 6. júli
1872 en rángt 14. júní 1872). Um kvæðin viljum vér biðja
guð að forða oss að tala; þó má geta þess, að ný orð hafa
fæðst þar í máli voru, t. a. m. »stæðstaböl« (14. júní 1872);
»sifjarhaddr« (s. d.), sem er tvö orð í íslendsku máli, en hér
eitt; »jeljakransinn« 14. fehrúar hefir og blásið töluverðu
»mótblástursdusti« frarnan í oss, þó »skapanna-leið« raunar
sé hulin »lifendra« sjónum »of sæinu«, einkum þegar »í
blænum« er kúgað á rnilli sviga eins og Sigmundur og Sin-
fjötli í stokkinn. Kvæðið »Helhríð« (8. mai) líkist kvæða-
sniði Kristjáns Jónssonar, fullt af stóryrðum og hræðilegum
spenníngsskap, svo allt verður svo fjarskalegt að skáld-
skapurinn er eins og skæðadrífa sem er ógurleg í lopti að
sjá, en verður að engu þegar niður kemur; þar eru
»söðulljón« og »sverðshlynir« (ritað »sverðshlinir«), þegar
»Guðmundur gumi meginblíður« »hugðist að fylgja göfgum
sverðatý« í »alheimsslitunum«, þegar »dapurt dauðarökkur,
kyngi mögnuð ofsa hríð, og ógna byljir börðu frerna foldu