Fréttir frá Íslandi - 01.01.1879, Blaðsíða 17

atvininuvegiií.
17
ingar eru góður vottur uin, að landsmenn fari að sýna flelags-
skap, en liggi eigi lengur kver í sínu korni á kröpluin sínum
eins og Fáfnir forðum á gullinu á Gnítakeiði. IJessar samkom-
ur og sýningar örfa og fjörga Qelagslífið, og benda mönnum á,
að «betur sjá augu en auga». það sýudi sig og, að Norðlend-
ingum gazt vel að þessuiu samkomum, því að þeir rjeðu þegar
með sjer að halda þessum sýningum áfram framvegis. I’ær
eru líka nauðsynlegar til þess að þoka mönnum betur saman,
láta þá kynnast livern öðrum, og leiða hugi sína að því, að
vinna saman og styðja kver aunan, til þess að geta því betur
náð að leita áfram að kinu sameiginlega alsherjarmiði lífsins
að láta sjer fara fram; en engin framfór getur orðið, meðan
kver vill búa einn að sínu og forðast aðra að hlutdeild starf-
anna. Meðan svo er, stendur allt í stað; en slíkum óaldar-
anda ættu þjóðsamkomur í bjeruðum, eins og sýningarnar eru,
einna bezt að geta rutt úr vegi.
Sjávarafli hefir keppnazt næsta misjafnt þetta ár, en
almennt má þó svo á líta, sem í þá átt hafi verið heldur góð
árferð. ['egar í byrjun vertíðar var allur Faxatiói fullur af fiski,
og hugðu því útvegsbændur gott til liins bezta attaárs. En
ógæftir otlu því, að atíinn gat ei orðið svo mikill sem skyldi.
Fyrst allaðist vel í Garði, Leitu, Njarðvíkum og hinum syðri
veiðistöðum, en verr á Ströndinni og á Innnesjunum. í marz
gjörði norðanstorma mikla, og urðu þeir að miklu tjóni, því að
fjöldi manna missti þá net sín að sumu eða öllu leyti. Síðan
bjelzt aflinn allt vorið, en gæftir urðu allt af mjög stopular,
einkum á Inunesjum; hlutir urðu að lokum hæstir á Akranesi,
en annars urðu líka góðir hlutir, bæði í kinum syðri veiði-
stöðum, einkum Garðinum og Leirunni, og svo á Innnesjunum
tíka Við ísafjarðardjúp var allt af góður afii, en minni undir
Jökli. A NorðurJandi var allt af hjer um bil afialaust, þar til
um kaustið að kom atti á Eyjafirði, svo góður, að jafnvel var
hlaðfiski. A fiskiskipum og þiljuskipum, bæði inn-
lendum og útlendum, var hinn bezti afii. Hákarlsafli var
góður hvei vetna þar sem hann var stundaður. Norðmenn höfðu
síldarveiðaútveg sinn á Seyðisfirði, og aflaðist þeim iítið þang-
að til undir haust; þá fengu þeir afarmikla síld. Fuglveiði
Fbjetiib l'BÁ ÍSLANDI 1879. 2