Fréttir frá Íslandi - 01.01.1879, Blaðsíða 43

LANDSSTJÓRl*.
43
að mæla fram moð einum presti til veitingar, ef brauðið er
laust. Á fundum liafa allir gjaldendur atkvæðisrjett. í lijer-
aðsnefnd eru sjálflíjörnir allir prestar prófastsdæmisins og pró-
fastur forseti; ennfremur er í hana kosinn einn maður úr sókn
hverri. Forseti skal kalla saman einn fund á ári hverju í sept-
embermánuði, til að ræða mál þau, er útkljá skal á hjeraðs-
fundum, t. d um uppfræðing barna, siðsemi í söfnuðum,
eignir kirkna og meðferð þeirra, upptöku, niðurlagning og
færslu þeirra úr stað, breyting á prestaköllum o. s. frv. Gjörð-
ir fundanna eru gendar biskupi.
Brúna á Skj álfan daflj óti skal leggja á hentug-
um stað. Til þess skal veitt 20000 kr. lán úr landssjóði
vaxtalaust um 3 ár, en síðan skal lánið borgast í 28 ár moð
0"/o þannig, að einn þriðjungur borgist úr sýslusjóði Suður-Þing-
eyinga, annar úr sýsluvegasjóði beggja Pingeyjarsýslna og þriðji
úr jafnaðarsjóði norður- og austurumdæmisins.
Reglugjörð fyrir hreppstjóra var gefin út af
landshöfðingja 29. dag aprílmánaðar, og er hún í flestu mjög
lík bráðabyrgðarfrumvarpi því, er gefið var út 1875. Hjer er
livorki rúm nje þörf til að fara að taka ágrip af þessari reglu-
gjörð upp, þar eð hún er heldur löng og margbrotin til þess.
Má hjer að eins geta þess, að hreppstjórum er ætlað miklu
meira verksvið en áður, og hafa eptir henni margt það á
hendi, er hingað til hefir verið álitið að eins meðfæri sýslu-
manna. Mun eigi af veita, að hreppstjórar sjeu vel menntir, ef
þeir eiga að komast út af slíku slindrulaust. Þeir eiga að
hafa á hendi rannsóknir í glæpamálum, gæta fanga, koma í
veg fyrir flakk, húsmennsku og lausamennsku og hafa gætur á
því, sjá um þurfamannaflutning, hafa gætur á óleyfilegri verzl-
un og prangi, vogum og mælum, helgidagabrotum, vogrekum,
fuglafriðun, æðarfugladrápi, laxveiðum og selalátrum, rjettindum
og sambúð húsbænda og hjúa, háseta og formanna; sjá um
vegi, brýr, ferjur, o. s. frv., Qallskil og göngur, ásetning á
haustum, meðferð á skepnum, gæta hundahalds, höfuðsóttaríjár,
óleyfilegra lækninga bæði á rnönnum og skepnum; túngarða-
hleðslu og framfara í landbúnaði, kirkjugarða- og kirknaviðhalds,
útflutninga til annara landa, skipstranda, slysfara, sjálfsmorða,