Fréttir frá Íslandi - 01.01.1879, Blaðsíða 30

30
MENNTUN.
til þess að geta látið hugmyndir sínar koma fram eðlilega, og
án þess að þær lendi í mótsögn liver við aðra.
í sjónleikaskáldskap kom út á Akureyri «Sig-
ríður Eyjafjarðarsól" eptir Ara Jónsson, ef sjónleik skal kalla.
Hann er settur saman eptir hinni alkunnu sögu í «íslenzkum
þjóðsögum», en er svo ófullkominn scm mest má verða. Málið
á leiknum er allgolt, en öll dramatisk röð og meðferð efnisius
er svo bágborin, að þáttaskipti og efnisbreytingar eru settar
rjett af handahófi inn í leikinn, af því að höfundurinn helir vit-
að, að það er vant. að vera í slíkum ritum. Enginn verulegur
endir er þar heldur, því að enda slík rit eins og hver önnur saga
er sögð, getur í sannleika ekki átt alstaðar við. Lýndiseinkenniu
eru óljós og fátækleg.
Af útlendum skáldritum, útlögðum á íslenzka tungu, má
nefna cina sögu. I'að var Kátur piltur eptir Björnstjerne Björn-
son, hið fræga norska skáld, íslenzkuð af Jóni Olafssyni, ritstjóra
Skuldar. Saga þessi er ein af hinum beztu sögum hins ágæta
höfundar, og er hún og ágæta vel útlögð. Hún sýnir, hvernig dug-
legur unglingur berst áfram, þrátt fyrir allar mótspyrnur, til þess
að uá því takmarki, sem haun helir sett sjer, og nær því að lokum
fyrir dugnað sinn. Slíkar sögur eru ágætar fyrir unglinga, sem
fyrirmynd til eptirbreytni. í Reykjavík kom út Sakúntala
eptir Kalidasa, útlögð af Stgr. Thorsteinson. pað er ein hin
fegursta saga, sem út hefur komið á nokkru máli, full undrunar-
verðrar fegurðar og austurlenzks ímyudunarafls, er lýsir sjer í
henni. Útgáfan er að öllu liin vandaðasta, bæði að máli og
frágangi. í Kaupmannahöfn kom út Smásöguval eptir He-
bel útlagt af Finni Jónssyni. I’að er reyndar ekkert val af
sögum Hebels, heldur bara tekið út úr þeim.
í læknisfræði komu út heilbrigðístíðindí
Hjaltalíus að nýju, og svo rit um eðli og heilbrigði mann-
legs líkama eptir Jónassen lækni. Úað er ágætasta rit, og
liið nauðsynlegasta; í því eru allgóðar myndir til skýringar
efninu; höfundurinn liefur að mestu útlagt rit þetta af þýzkri
tungu, en aukið það nokkuð. í fonnálanum getur hann þess,
að hann hati í huga að semja lækningabók handa alþýðu, sem
framhald kvers þessa, og væri það mjög æskilegt.