Fréttir frá Íslandi - 01.01.1879, Blaðsíða 73

KONNUÐ FJOUL.
73
að ganga úr skugga um, hvort eigi mundu grös og hagbeit vera
ofar á öræfunum, og mætti af því ráða vanheimtur þær, er jafnað-
arlega væru í þeim hjeruðum. Tillögu þssari var vel tekið, og
vítvegaði Jón á Gautlöndum þegar fjóra röska menn tilfararinnar.
Þeir voru Jón bóndi þorkelsson á Yíðirkeri, Pjetur bóndi Pjet-
ursson á Stóru-Laugum, Helgi bóndi Jónsson á Geiteyjarströnd og
Jón bóndi Stefánsson á Syðri-Neslöndum; gaf hinn síðast-
nefndi skýrslu um ferð þeirra, og setjum vjer hjer ágrip hennar.
þjeir lögðu af stað 9. dag ágústmánaðar, og hjeld* tvo
fyrstu dagana alla leið upp undfr Tungnafellsjökul, og komu á
þeirri leið austur að fríhyrningsfelli, er stendur norðanvert í
Trölladyngju, sem öðru nafni nefnist og Skjaldbreið. Dálítið
fundu þeir af högum á þessari leið, mest meðfram kvíslum og
í drögum, sein aldrei hafa áður þekkzt; gáfu þeir flestu því ný
örnefni. Kvöldið þess 10. settust þeir að í Hraunárbotnum
norðan og austan í Tungnafellsjökli, við laug þá, er Hitalaug
nefnist. Þar var hagi lítill en grösugur. Hrauná er eystri
meginkvísl Skjálfandafljóts, þar sem það hefir upptök sín, eptir
uppdrætti Björns Gunnlaugssonar, en það mun eigi vera rjett,
heldur er sú kvísl, er Björn Gunnlaugsson nefnir Hrauná,
meginfljótið. En Hrauná sú, er leitarmenn komu að,
er austar. í*ann 11. hjeldu leitarmenn suður með Tungna-
fellsjökli að austan; var liann þá snjólítill mjög. Hjeldu þeir
upp með fljótinu og allt upp í Vonarskarð. Pað er í milli
Tungnafellsjöknls og Vatnajökuls. í*egar upp í skarðið kom,
kvíslaðist fljótið mjög, og lágu jökulkvíslar sem silunganet of-
an úr Vatnajökli niður í skarðið, og fjell sumt norður eptir
til fljótsins, en sumt til suðuráttar og drógst saman í lygnur
suður í skarðinu Samt þorðu þeir ei að fullyrða, hvort hjer
væri vatnaskil millum Suðurlands og Norðurlands eða eigi.
Hrauná og önnur á, er þeir nefndu Gilá, koma þar litlu austar
úr hverfi einu norðan í Vatnajökli, og fundu þeir í hverfi því
haga svo góðan, að ekki mundi annan betri að finna fyrir of-
an byggð. r*ar voru þeir um nóttina. Klukkan 6 um morg-
uninn þann 12. lögðu þeir á jökulinn. og var veður hið bezta,
en þoka nokkur á jöklinum, en er sól kom á lopt upp, birti
þokuna og gjörði veður hið fegursta, en nokkuð heitt. Fóru