Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1886, Qupperneq 47

47
stöðum má jafnvel sjá dálítinn pálma, aralia eða ficus
elastica; af laukjurtum eru mest ræktaðar hyacinthur
og túlípanar, þó hef jeg einnig sjeð bæði crocus, nar-
cissur og hinar litlu bláu scillæ.
í görðunum er eigi mikil margbreytni af blómst-
urjurtum; þær, sem tíðastar eru, má telja: aconitum
Napellus, achillea ptarmica fl. pl„ tanacetum vulgare,
rhodiola rosea og ein eða tvær iristegundir, sem jeg
þekki eigi tegundarnafnið á. Á stöku stöðum finnst
bellis perennis, pæonia rubra plena og hin fagra epi-
lobium angustifolium, er vex óræktuð hjer á landi, en
er gróðursett í görðunum. Sumstaðar er á vorin sáð
ýmsum tegundum blómsturjurtafræja í nokkurskonar
köldum reit, sem fyrst um sinn eptir sáninguna eru
lagðir gluggar yfir; þar eru einkum auk leukoja og
asters ýmsar papaver-tegundir og tagetes-tegundir,
nemophila, viola tricolor, centaurea, calendula, reseda,
convolvulus, iberis og margar aðrar jurtir í meiru eða
minna blómskrúði, eptir því, sem sumarið er.
Af hinum svo nefnda runnjurta-flokki (staude) mun
án alls efa vera eigi alllítill fjöldi, er gæti þrifizt hjer
á landi. Tilraunir mínar við jurtir þessar eru eigi enn
þá komnar svo langt, að jeg geti borið um það, hverj-
ar af þeim geti lifað af veturinn á íslandi og blómstr-
að hjer. J>ó hefur það þegar komið í ljós, að margar
t. d. polemonium virginicum og hesperis tristis lifa
hjer veturinn af og blómstra vel, jafnvel þótt sumrin
sjeu köld. Viola odorata (ilmfjóla) hefur lifað hjer af
veturinn undir berum himni og skýlislaus, en hún hef-
ur eigi enn þá blómstrað.
1 þetta skipti verð jeg þess vegna að láta mjer
nægja, að skýra frá árangrinum af nokkrum tilraunum
með blómsturjurtir í beði undir berum himni, sem jeg
eptir áeggjun Schúbelers prófessors hef gjört hjer á
landi, til þess að komast að raun um, hverjar blómst-