Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1886, Blaðsíða 76
76
fjöl og langböndum yfir innsta stafgólfinu, en langsúð
yfir hinum tveimur. Húsið var alþiljað með fjalagólfi,
bríkum, rúmi og slám þar fyrir innan, hurð á járnum
með litlum járnhring og einum glerglugga og litlu
borði, með litlum setustól.
Auk þessa hafði staðarpresturinn lítið herbergi,
sem var i stafgólf og kallað studium-hús prests-
ins.
Stórastofan (tölul. 12) var eins og þegar er sagt
6 stafgólf „undir sillum og áfellum, bitum, sperrum og
langböndum“. í henni var háborð á stólum og forsæt-
isstóll. pessi stofa var brúkuð fyrir kirkju, þegar
Hólakirkja hrundi á ofanverðum dögum Guðbrandar
biskups, og eptir úttektinni 1628 var afhent í henni
„pallborðstjald með revelsaum, 2 reflar fornir, eitt ofið
tjald með ull“. þ>að er líklegt, að þetta hafi verið
sama húsið og Jón Arason ljet byggja þar sem ekk-
ert hús hafði áður verið, og þá var kallað Salurinn. í
brjefabók Guðbrandar biskups er ritaður með hans
eigin hendi vitnisburður Bryngerðar Jónsdóttur 1594,
er átti heima á Hólum í tíð Jóns Arasonar, um, að
Jón hafi byggt salinn þar, sem ekkert hús hafi áður
verið.
Langabúrið (töul. 9) skiptist stundum f 2 búr,
langabúr fremra og langabúr syðra; það var með
mænitróðu og raptvið 1685. Sama árið er afhent f
langabúri „ein grásíða, í hverja segist vegnar hafa
verið með vottum 108 vættir“. ÁriðiÓ57 var þar eitttíu-
tunna kerald og annað sjö tunna kerald. í úttekt 1628
er getið um „eitt sýrukerald stórt gegnt búrsdyrum í
sýruhúsi, tekur vel 20 tunnur“.
Jeg er nú hræddur um, að lesendur fái bráðum
nóg af slíkum lýsingum og skaljeg því láta nægja að
drepa enn stuttlega að eins á nokkur hús, sem helzt
kynni að þykja fróðleikur í.