Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1890, Page 26

Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1890, Page 26
En hitt er líka hugsanlegt, að ættartala Breiðfirð- inga hafi snemma aflagazt í munnmælunum1, og hafi nafnið Ingjaldr (sem annars var líka ættgengt hjá Ynglingum) komið inn í hana úr ætt Helga magra, er var nátengd forfeðrum Breiðfirðinga, en Helga- (og Ólafs) nafnið úr ætt Sigurðar hjartar, sem líka hefir verið þeim nátengd, hafi báðar ætt- irnar verið komnar frá Ragnari í móðurkyn. En hvernig sem þessu er varið, þá er ættartala Breið- firðinga að öllum líkindum miklu eldri en frá dög- um Ara fróða, og þótt Helgi konungr Ólafsson hefði ekki verið forfaðir Breiðfirðinga að langfeðga- tali, þá væri sögusögnin um það, að hann hefði átt dóttur Sigurðar orms í auga, eins góð og gild fyrir því. fví að ef vér setjum svo, að Breiðfirðingar hefðu sjálfir búið til ættartöluna sér til vegs, þá má 1) það virðist auðsætt, að Breiðfirðingar hafi ekki haft neinar greinilegar sögur um nánustu forfeðr Olafs hvíta, þar sem þess er hvergi getið, hvar þeir áttu heima, nema hvað þáttrinn af Upplendinga-konungum í Hauks- bók (Fas. II. 101—106, VÁ. II. 49—51) segir, að Guð- riiðr sonr Hálfdanar hvítbeins hafi verið konungr á Heiðmörk eptir föður sinn (sbr; Hkr., Yngl. 49. k. 38. bls.). Frá þessum Guðröði er Olafr hvíti talinn fjórði maðr (Islb. 12. k., Ln. 2. 15) og^ kemr það alveg heim viðírsk rit, er kalla langafaföður Olafs Guðröð (Godfred). En það eru einmitt aðalatriðin í langfeðgatali Breið- firðinga : 1. að þeir voru Ynglinga-ættar. 2. að ættfaðir þeirra í Noregi var Hálfclan hvítbeinn Upplendinga-kon- ungr, sem líka var ættfaðir Haralds hárfagra. 3. að sá sonr Hálfdanar, sem þeir voru komnir frá, hét Guðröðr. 1 þessum atriðum var sízt hætt við, að fræðimönnum ættarinnar mundi skjöplast, en hitt virðist haía verið ó- ljósara fyrir þeim, hverjir voru milliliðirnir milli Guð- röðar og Olafs konungs í Dýflinni (sumir telja þá 3, einsog var, sumir aðeins 2: Fms. I. 246. Fas. II. 104). þar höfum vér einungis nöfnin tóm, og þau gátu auð- veldlega farið milli mála, þegar engar sögur fylgdu þeim.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags
https://timarit.is/publication/228

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.