Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1899, Side 46

Eimreiðin - 01.07.1899, Side 46
að hún gæti haft áhrif í stjórnmálum, hafði henni ekki dottið í hug. En henni fanst mjög sennilegt að svo væri. »Svo þér haldið það, Mr. Johnson; þér haldið það virkilega, að ég geti styrkt yður.« »Vafalaust. Ég hefi talsvert fengist við kosningar áður, bæði fyrir hann Smith sáluga og fleiri og hefi veitt þvi eftirtekt, að það er þýðingarlaust að reyna að vinna, þar sem konan er á móti manni. Alt er undir þvi komið að hafa hana góða, þá er maður- inn sjálfsagður lika. Þeir verða að taka tillit til þess hvað þær segja. — Jú, þér getið mikið hjálpað mér. Talið þér máli mínu við vinkonur yðar, og þær munu sjá um mennina.« »Það skal ég gera. Ég skal gera alt, sem i mínu valdi stend- ur, til þess að þér náið kosningu. En ég krefst þess í staðinn, að þér útvegið okkur atkvæðisrétt við kosningar.« »Það er sjálfsagt. Ég skal fylgja því fram á þinginu, að konur fái atkvæðisrétt, því þær eru eins færar um að taka þátt í stjórn- málum eins og við karlmennirnir. Þeim er gert lægra undir höfði í öllu, en það er alveg rangt.« »Þetta er vel og viturlega talað, en ekki dugar að veita öllum konum jafnrétti. Það er nú til dæmis konur eins og hún Ingi- björg; þér verðið að sjá um að þess háttar konur fái ekki at- kvæðisrétt.« »Já — en það er óvíst, hvort hægt verður að gera slíkar undantekningar.« Nú opnuðust dyrnar og prestur kom inn. Hann var rúmlega miðaldra maður, hár vexti, fölur í andliti og skegglaus. En hann jafnaði það upp með því að hafa sítt hár, sem náði ofan fyrir eyru. Hann heilsaði Johnson vingjarnlega og þakkaði honum fyrir síðast. »Nú er ég kominn að leita styrks til yðar,« sagði Johnson. »Og — meðan ég man, skal ég geta þess, að þér eigið hjá mér fimtíu dollara. Tuttugu og fimm eru frá safnaðarmönnum, og tuttugu og fimm frá mér. Þér getið fengið þá þegar þér óskið eftir.« »Þakk’ yður fyrir þessa rausnarlegu gjöf og alt annað, sem þér gerið til útbreiðslu guðsrikis.« Frúin talaði á sömu leið og sagði, að það væri ekki eins og þegar ólundarpakkið þar úr nágrenninu væri að pira úr sér einum eða tveimur dollurum. »Minnist ekki á það,« sagði Johnson. »En svo ég víki að
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.