Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1983, Blaðsíða 71

far þessarar ályktunar gekkst Skógræktarfélag Eyfirðinga
fyrir kynnisferð eyfirskra bænda austur í Fljótsdal sumarið
1982. Þá var skoðaður árangur Fljótsdalsáætlunar. Um 30
bændur tóku þátt i þessari ferð.
Skoðuð voru skógræktarsvæði á jörðum tveggja bænda, á
Víðivöllum og Geitagerði. Gróðursetningar fóru fram 1970.
Meðalhæð trjánna í Geitagerði var orðin um 2,5 m.
Þetta sama ár tókst Skógræktarfélagi Eyfirðinga að útvega
fé frá Landgræðsluáætlun til að framkvæma skógræktar-
könnun á félagssvæði Búnaðarsambands Eyjafjarðar. Til-
gangur þessarar könnunar var tvíþættur:
1. Að kanna hvort eyfirskir bændur vildu leggja lönd til
skógræktar.
2. Að kanna skilyrði til skógræktar, einkum vöxt lerkis og
stafafuru.
Eg mun nú í stuttu máli gera grein fyrir helstu niðurstöðum
þessarar könnunar. Skógræktarfélagið réði til þessa starfs
Þorberg Hjalta Jónsson, skógfræðinema, og var könnunin
framkvæmd á tímabilinu maí til september 1982.
Könnun á landi til skógrœktar.
Þessi hluti könnunarinnar fór þannig fram að í dreifibréfi
Búnaðarsambands Eyjafjarðar í apríl 1982 var lýst eftir
áhuga eyfirskra bænda á skógrækt. Þeir bændur sem áhuga
höfðu voru beðnir að hafa samband við ráðunauta. Þetta bar
þann árangur að 38 bændur töldu sig reiðubúna til að leggja
fram land til skógræktar.
Hver landeigandi var svo heimsóttur og var lagt mat á
landið. í ljós kom að alls voru 888 ha. falir til skógræktar við
Eyjafjörð. Þar af höfðu landeigendur þegar girt 102 ha. og
sumstaðar var skógrækt þegar hafin.
Tafla 1 sýnir hvernig skógræktarlönd skiptust milli hreppa.
Síðan þessi tafla var gerð hafa boðist um 300 ha. til viðbótar.
Um landgæðin sem í boði eru má segja að um 30% sé gott
skógræktarland, en með því er átt við að annaðhvort stafafura
73