Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1983, Blaðsíða 117

Búast má við að einhver gjaldtaka verði að koma til, sum-
part af fyrrgreindum ástæðum fjarlægða en einnig af öðrum
ástæðum, sem hér skal greina.
An þess að ætla ráðunautum, mér og öðrum, það að
bændum sé ekki ráðið heilt án þess að greiðsla komi fyrir, eða
þá að ætla bændum að spyrja út í hött við þær aðstæður, þá er
það mín skoðun — og ég er ekki einn um hana — að með
einhverri gjaldtöku a.m.k. fyrir stærri verkefni og námskeið í
einhverri mynd, verði leiðbeiningar betur unnar og mark-
vissari.
Gjaldskrá getur þá ekki legið fyrir fyrr en viðbrögð bænda
koma í ljós og eðli þeirra atriða, sem þeir eru á höttunum eftir.
Auk þess verður ekkert endanlega ákveðið án samráðs við
starfsbræður okkar, héraðsráðunautana, ásamt stjórnum
búnaðarsambanda í hverju héraði. Hvort tilkoma gjaldtöku
lagar núverandi kerfi, skal ósagt látið, en eitthvað þarf til að
koma í ljósi eftirfarandi ástands á þessari þjónustu:
Gallinn er ósjaldan sá, og það er ómótmælanlegt, að al-
gengt er að faglegar leiðbeiningar séu nánast ruslakistan í
starfi héraðsráðunauta. Með öðrum orðum, þá fyrst þegar
ráðunautar hafa annað öllum þeim kvöðum sem vinnuveit-
endur, þ.e. hið opinbera, og því sem þeim kann að vera falið af
ráðamönnum í héraði, sem sjaldnast á neitt skylt við skipu-
legar faglegar leiðbeiningar, — þá er það einfaldlega undir
tíma, vilja og getu, hvers og eins komið, hversu mikið hann
leggur af mörkum á fagsviðinu. Gefur auga leið að í fámenn-
ustu búnaðarsamböndunum, þar sem oft er aðeins um einn
ráðunaut að ræða eða kannske tvo eða tilfallandi aðstoð,
verður lítill sem enginn tími eftir til að taka fagleiðbeiningar
föstum tökum, jafnvel þótt ráðunautar sjálfir æski einskis
frekar. Þetta kemur t.d. heim og saman við álit Ara Teitssonar
í erindi hans á Ráðunautafundi nýafstöðnum, „að öflugustu
búnaðarsamböndin virðast reka öflugustu leiðbeiningaþjón-
ustuna“ eins og hann segir.
Þá má það og ljóst vera að í fámennum samböndum a.m.k.,
gefst lítill tími til lestrar og endurmenntunar leiðbeinenda,
sem, þegar til lengdar lætur, stuðlar enn frekar að því að þeir
119