Náttúrufræðingurinn - 1998, Blaðsíða 122

3. mynd. Flórgoðapar á sundi. Ljósm. Jóhann Óli Hilmarsson.
staður ýmissa tegunda á leið til og frá
landinu, enda er fæðuframboð í tjörninni
mikið. Fuglar eru sérhæfðir í búsvæðavali og
ákveðnar tegundir eru bundnar við vissar
gerðir búsvæða. Almennt má segja að ein
meginforsendan fyrir fjölbreyttri varpfugla-
fánu á tilteknu svæði sé margbreytileiki í
gerð búsvæða.
Þótt friðlandið sé lokað allri almennri
umferð yfir varptímann (1. maí -15. júlí) er
fuglaskoðun með sjónauka möguleg frá
jaðarsvæði friðlandsins. Þó svo að fugla-
skoðarar séu utan friðlandsmarka verður
ætíð að gæta þess að trufla ekki fuglalífið.
A Astjörn og í næsta nágrenni hennar má
sjá fjölmargar fuglategundir (I. tafla).
Nokkrir mjög sjaldgæfir fuglar hafa einnig
sést við Astjörn og má þar til nefna trjámáf
(Larus philadelphia), sem er amerísk
tegund og líkist hettumáfi en er minni og
spengilegri, svo og dvergmáf (Larus
minutus) og kolþernu (Chlidonias niger)
(Arnþór Garðarsson 1979).
■ FLÓRGOÐINN
Flórgoðinn er minni en minnstu endur og í
varpbúningi með einkennandi gullna
eyrnaskúfa á dökku höfðinu (3. mynd). f
góðum sjónauka má sjá rauðleitan háls og
síður. Flórgoðinn verpir við ferskvötn þar
sem hann hefur fæðu og varpstaði við sitt
hæfi. Aðalfæða flórgoðans á sumrin er
hornsíli og vatnaskordýr. Algengast er að
sjá flórgoða kafa eftir æti en þeir tína líka af
vatnsborðinu. Flórgoðinn er einstakur
meðal íslenskra fugla því hann er algjörlega
háður vatnalífi og fer ekki einu sinni á land til
að verpa, heldur gerir sér flothreiður sem
hann festir í stör eða annan vatnagróður.
Flórgoðar ættu að hafa fæðu við sitt hæfi í
Ástjörn og vötnum í nágrenninu eins og
Urriðakotsvatni og Vífilsstaðavatni, en
ákjósanleg varpskilyrði er aðeins að finna í
tjarnarstarabreiðunum við Ástjörn og
Urriðakotsvatn.
Flórgoðinn var áður nefndur sefönd, enda
héldu menn að hér væri um önd að ræða.
280