Andvari - 01.01.2001, Síða 53

andvari
ÚTLENDINGAR Á ÍSLANDI Á MIÐÖLDUM
51
83 EyrbySgja saga, Grœnlendinjga sggur, bls. 61.
Sturlunga saga, I, bls. 1-3, Islendingabók, Landnámabók, bls. 150-52.1 Landnámabók er
móðir þeirra sögð Ljúfvina, dóttir Bjarmakonungs. Geta menn valið milli þess að eigna hið
dökka yfirlit drengjanna Sömum eða Engilsöxum, sbr. Jenny Jochens, „Race and Ethnicity
among Medieval Norwegians and Icelanders", Sagas and the Norwegian Experience -
Sagaene og Noreg. 10. internasjonale sagakonferanse - lOth International Saga Confer-
ence, Trondheim, 1997, 313-22 (bls. 314), Hermann Pálsson, Úr landnorðri. Samar ogystu
Mrœtur íslenskrar menningar (Studia Islandica, 54), Reykjavík, 1997, bls. 24.
85 Hermann Pálsson, Keltar á íslandi, Reykjavík, 1997, bls. 119-25.
Sbr. Ármann Jakobsson, „Konungasagan Laxdæla", Skírnir, 172 (1998), 357-83 (bls.
8<.365-67).
87Eyrbyggja saga, Grœnlendinga SQgur, bls. 33, 37-38, 45-46.
88 Lm að verða að gjalti sjá Konungs skuggsjá, bls. 25-26.
^ Laxdœla saga, bls. 95.
^Hauksbók, bls. 138.
9 Ljósvetninga saga, Reykdœla saga ok Víga-Skútu, bls. 5-6.
92 B°rgfirðinga SQgur, bls. 156.
93 Eyi'byggja saga, Grœnlendinga SQgur, bls. 97.
94 ^fennu-Njáls saga, bls. 99.
Robert Ian Moore, The formation ofa persecuting society. Power and deviance in Western
Europe 950-1250, Oxford, 1987.