Andvari - 01.01.2001, Síða 59

andvari
AÐ MYNDA BORGARALEGT SAMFÉLAG - Á HESTBAKI
57
borð. Farþegarýmið var þröngt, menn sváfu í kojum og fyrir ofan Brockhaus
var Jón Sigurðsson. Það kemur fram að Brockhaus fékk mikið álit á Jóni og
áttu þeir löng samtöl á leiðinni en Brockhaus sagði Jón hafa verið nokkuð vel
mæltan á þýska tungu. Tíminn var fljótur að líða en farþegar styttu sér stund-
ir með því að lesa, spjalla, hvílast og öðru hverju kveiktu menn sér í vindli.
Brockhaus nýtti tímann vel, meðal annars með samræðum við íslenska emb-
ættismenn og danska kaupmenn um stöðu mála á íslandi. Einnig ræddi hann
lengi við Eirík Magnússon, síðar bókavörð í Cambridge, sem kom um borð
1 Skotlandi. Sumar þessara samræðna fóru fram á þilfarinu þar sein Brock-
haus sat vel dúðaður; þar las hann einnig í mörgum þeirra bóka sem hann
hafði meðferðis. Farþegamir borðuðu saman við langborð en matmálstímar
voru þrír: Morgunmatur var framreiddur milli klukkan níu og tíu, miðdegis-
verður klukkan þrjú og kvöldverður klukkan níu. Síðdegis gerðu farþegar sér
ýmislegt til skemmtunar, til að mynda spiluðu menn lomber og ottsinnis tók
Svendsen fram fiðluna og lék fyrir mannskapinn. Menn tóku jafnvel lagið,
sungu bæði íslensk og dönsk lög, sum margrödduð, og lék Svendsen þá
undir. Þó var ekki alltaf glatt á hjalla því að ófáir urðu sjóveikir og segir
Brockhaus konumar ekki hafa sést dögum saman.-1
Reykjavík: Neapel norðursins
Þegar póstskipið hafði lagst við festar í Reykjavík bauðst Carl Siemsen til að
leita að íbúð fyrir þá félaga í bænum, en vegna þinghaldsins bar sú leit ekki
árangur. Föðurbróðir hans, Eduard Siemsen, var hins vegar reiðubúinn til að
bjóða þeim tvö herbergi í húsi sínu og tóku þeir því fegins hendi. Síðan 1855
hafði Eduard búið í húsinu sem Carl Franz bróðir hans hafði látið reisa og
stóð austast við núverandi Hafnarstræti.-4 Siemsen verslun var ein af tjórum
stærstu verslunum bæjarins og raunar eina þýska verslunin þar á þeim tíma.
Jafnframt var Eduard ræðismaður Noregs og Svíþjóðar og því stundum kall-
aður konsúll Siemsen. Hann var kvæntur Sigríði Þorsteinsdóttur og var líf og
hjör í húsi þeirra hjóna, því að þau áttu tíu börn, fjóra drengi og sex stúlkur.
Bjuggu flest bamanna enn á heimilinu en einnig bjó þar systir Eduards sem
Brockhaus sagði að stjómað hefði öllu innanstokks. Matmálstímar voru í
^östum skorðum: Snemma að morgni færði þjónustustúlka Brockhaus kaffi
°g mjólk inn á herbergi, síðan var morgunmatur klukkan tíu, miðdegisverð-
Ur klukkan fjögur og kvöldmatur klukkan níu.25 Það er til marks um félags-
lega stöðu fjölskyldunnar að börnin gengu ekki í bamaskólann heldur nutu
kennslu einkakennara, eins og raunar algengt var um böm efnafólks bæjar-
ins á þeim tíma.26