Andvari - 01.01.2008, Blaðsíða 28
26
KRISTINN KRISTMUNDSSON
ANDVARI
í þau. Ég minnist þessara nafna: Glæsivellir, Sjöstjarnan, Klaustur, Horngrýti,
Blíðheimar, Heidelberg, Dyngja, Glaðheimar, Konuleysi o.fl. Þá unnum við,
nemendur og kennarar, að því að berja múrslettur úr gólfinu, svo hægt væri að
leggja í gólfin og dúkleggja þau þennan vetur. Aðalverkið var þó að koma upp
sundlauginni. Með aðstoð eins verkfróðs manns unnu kennarar og nemendur
að steypunni, yfirgerðinni og vatnsleiðslunni. Asetningurinn var, að allir nem-
endur gætu fleytt sér fyrir jól, og það tókst.22
Ljóst er af framansögðu að það var ekkert áhlaupaverk að taka við
stjórn skólans við þær aðstæður sem blöstu við haustið 1929. Aðsókn
að skólanum fór enn vaxandi. Skólaárið 1930-31 voru nemendur 124,
nálega 40 nemendum fleiri en rúm var fyrir í heimavistinni. Sumarið
1930 var að vísu hafin bygging nýs húss með 12 herbergjum en það
var ekki fullgert fyrr en um nýár. Bjarni lýsti því sjálfur hvernig þessi
vandi var leystur:
Um 40 skólapiltar sváfu í einni kennslustofunni, þar til hið nýja hús var full-
gert. Skólapiltunum líkaði þetta að vísu þolanlega, en hlökkuðu sem von var
mjög til að fá sín herbergi fjórir saman. Eins og gefur að skilja gekk á ýmsu hjá
40 ungum mönnum saman í einni stofu. - Þó sögðust þeir þakksamlega vilja
vinna til að búa svo margir saman í vissu um að fá góðar vistarverur síðar held-
ur en að verða af skólavistinni. Oft hefur mér reynst síðar, að nemendur skólans
tækju það vel upp, þó að ýmsu væri ábótavant, ef stefnt var markvisst að bættri
aðstöðu. Þessi umrædda kennslustofa hlaut þennan vetur nafnið Babýlon, en
nýja húsið Síon. - Síðar var Síon skírt Björk, en kennslustofan gengur enn undir
nafninu Babýlon.23
Fleiri dæmi mætti nefna um þátttöku samvinnufúsra nemenda og kenn-
ara í nauðsynjamálum en hér skal aðeins eitt tilfært til viðbótar frá vetr-
inum 1931-32 og tekin upp lýsing Bjarna Bjarnasonar orðrétt:
Enn er ótalið langmerkasta verk vetrarins 1931-1932, en það er kaup og flutn-
ingur sýningarskála Þjóðhátíðarinnar (þ.e. alþingishátíðarinnar) 1930 frá
Reykjavík til Laugarvatns. Jónas Jónsson vissi vel, að okkur sárvantaði fim-
leikahús. Honum datt þá í hug að selja okkur sýningarskálann, ef við gætum
greitt eitthvað sanngjarnt fyrir og hirt hann af lóðinni, þar sem hann stóð rétt
við Alþingishúsið. Var þá haldin ráðstefna með kennurum hér, nemendum og
skólanefndinni. Niðurstaðan varð sú, að kaupa skyldi skálann. Hópur pilta fór
til Reykjavíkur að rífa skálann undir stjórn Samúels Jónssonar, föður Guðjóns
húsameistara. Efnið var svo flutt austur og reist nýtt hús hér 20x10 m að gólf-
fleti auk tveggja fataherbergja, baðklefa og anddyris. Skálinn var keyptur í nóv.
en tekinn í notkun í febr. Stúlkur unnu til jafns við pilta að öllu, sem þær gátu.
Hver nemandi vann 6-8 daga. Nemendur spöruðu skólanum mikið fé, sýndu