Andvari - 01.01.2008, Blaðsíða 65

ANDVARI
BJARNI BJARNASON
63
í Reykholti 1931-1939, var kennari á Laugarvatni 1930-1931. Kristinn
skrifaði afmælisgrein um Bjarna fimmtugan 1939 og lauk á hann miklu
lofsorði fyrir afburða stjórnarhæfileika sem hann rekur til þess „að
þrótturinn og festan.... streymir út frá honum. Hann vekur þegar við
fyrstu kynni ótakmarkað traust, og með hinum sterku áhrifum sínum
magnar hann sjálfstraust og vilja þeirra, sem með honum eru.“ Þessi
áhrifamáttur á aðra segir Kristinn að sé siguraflið í allri skólastjórn
Bjarna og valdi því að hann eigi „sérstaklega auðvelt með að sveigja
menn undir vilja sinn án þess að um þvingun eða þrælsótta sé að ræða“.
Kristinn leggur einnig áherslu á hæfileika Bjarna til „að auka víðsýni
°g þroska nemenda sinna með því að sýna þeim traust og láta þá finna
að til þeirra séu gerðar miklar vonir“.107
Jafnvel þótt sterkustu lofsyrði Kristins séu tekin með fyrirvara held
að skýring hans á stjórnarhæfileikum Bjarna sé hárrétt. Hann var
glæsimenni að vallarsýn og allt viðmót hans var aðlaðandi. Skilningur
hans á aðstæðum og kjörum nemenda var með ólíkindum. Nemandi
hans, samkennari og loks eftirmaður, Benedikt Sigvaldason skólastjóri,
fýsti honum svo í minningargrein að honum látnum:
Bjarni var öðrum mönnum fremur hinn sjálfkjörni leiðtogi. Frá honum geislaði
orka og lífsfjör, sem lét engan ósnortinn, er honum kynntist....Þeir sem voru
lítilsigldir eða í nauðum staddir áttu hjá honum öruggt athvarf.108
Eins og hér hefur komið fram náðu persónuáhrif Bjarna ekki síst til
kennara og annars starfsfólks. Þar er trúlega að finna skýringuna á því
hve vel skólanum hélst á hæfu starfsfólki og þar með velgengni skólans
^ngst af. Skýrt dæmi þess er kennaralið menntadeildanna 1947-1953
en hæfni þess og menntun réð úrslitum um viðurkenningu menntaskól-
ans.
Eg gat þess áður að Bjarni leitaði til mín um yfirlestur handrita
°g prófarka að Suðra á síðustu æviárum sínum. Ég kom þá nokkrum
sinnum á heimili þeirra Önnu í Hátúni 4. Ég hafði áður verið nemandi
hans og auk þess nokkrum sinnum hitt hann að máli á árunum 1960
'1961 þegar ég dvaldist á Laugarvatni við forfallakennslu og fleiri
störf. Nú kynntist ég honum nánar og hreifst sem aðrir af dugnaði hans
°g brennandi áhuga á viðfangsefninu. í júnímánuði 1970 losnaði til
umsóknar starf skólameistara á Laugarvatni. Nefnt hafði verið við mig
að sækja um starfið en ég ekki tekið það mjög alvarlega enda í föstu
starfi sem mér hafði fallið vel. Þá gerðist það dag einn að Bjarni hringdi