Menntamál - 01.04.1967, Qupperneq 49

MENNTAMÁL
43
einföldustu frumatriði, hafa verið vanrækt. Börnin
hafa stundum verið þreytt á síendurteknum fangbrögð-
um af sama tagi við lífvana tölur í stað þess að eignast
nýja og góða kunningja í lifandi tölum, kynnast sér-
kennum einstakra talna, sjá hvað liggur að baki þeim
reikningsaðferðum, er þeir læra. Prófin eiga þarna
sjálfsagt nokkra sök. í stað þess að kenna „ fyrir lífið“
hefur áherzlan verið lögð á hluti sem líta vel ut á
prófi. Þetta viðhorf helur ráðið full miklu og þess
vegna er ég hræddur um, að sumir átti sig ef til vill
ekki nógu rækilega á því nýja, sem nú er á döfinni,
sjái þar aðeins eina aðferðina enn til viðbótar við
allar þær gömlu.
Margir kennarar á barna- og
unglingastigi hafa aldrei á
námsferli sínum kynnzt stærð-
fræðilegri hugsun á annan hátt en lýst hefur verið hér
að framan, og á íslenzku er tilfinnanlegur skortur á
bókum er geta bætt úr þessu, svo að hér er urn alvar-
legt vandamál að ræða.
Þróun síðustn áratuga í raunvísindum hefur leitt
til endurskoðunar á grundvelli stærðfræðinnar. Frum-
lögmál stærðfræðinnar spegla grundvöll almennrar
rökréttrar hugsunar og hafa því gildi langt út ylir
venjulegan reikning.
Hlutverk reikningskennslunnar ætti að vera að veru-
legu leyti frá upphafi að kenna barninu að hugsa. Þótt
þetta sjónarmið komi ekki beint fram í kennslunni,
er það mikilvægt engu að síður, reikningurinn og
stærðfræðin mega með engu móti verða viðskila við
aðra rökrétta hugsun, þau eiga einmitt að vera tæki
til þess að þjálfa barnið í rökréttri hugsun. Ef kenn-
aranum er þetta ljóst og hánn hefur yfirsýn yfir sam-
hengið í þeirn greinum reiknings sem hann er að
Stærðfræði og
rökrétt hugsun