Menntamál - 01.04.1967, Page 103

MENNTAMÁL
97
ins fólks, sem ekki kann að lesa, og að sú taka eykst árlega
um 25 milljónir. (Þessi kafli er dálítið styttur).
Alykta^iir af dœmunum.
Eftir þetta yfirlit um nokkra veigamestu þætti reynslunn-
ar af menntáætlunum, mætti nú reyna að forvitnast um,
hvernig horfurnar eru.
1. Menntakerfið, sem æska framtíðarinnar á að alast upp
við, verður fyrst að fá einhverja gerð (Strukturformel).
Síðan verður sú gerð að mótast eltir þróunaráætlun, en það
þýðir, að á meðan á þeim uppbyggingarferli stendur, verða
menn að vera reiðubúnir að bæta um það, sem miður hefir
reynzt, en ekki ríghalda í fyrstu gerðina.
2. Það verður að gera sér ljóst, að ekki er nægilegt að gera
áætlanir um hvert stig skólakerfisins um sig, svo sem barna-
skóla, miðskóla og hærri skóla. — Einnig verður að einbeita
sér að áætlunum fyrir alla jarðarkringluna, en hætta við tak-
markaðar staðbundnar áætlanir. Alheimsáætlanirnar þarf
að gera með tilliti til vaxtarþróunarinnar í félags-, efnahags-
og menningarmálum. Ef menntakerfið tekur ekki þá þró-
un með í reikninginn, leiðir það til hættulegs misræmis.
3. Til viðbótar við áætlun kerfis, sem skipulagt er ofan
frá, er nauðsynlegt að hyggja að því, að hver skóli sé virk-
ur, eða með öðrum orðum, að þar eigi sér stað þróun í sam-
ræmi við aðstæður á hverjum stað.
4. Ennfremur verður að krefjast þess, að farið verði inn á
braut rökhyggju- og raunsæisáætlana. T. d. eitthvað í lík-
ingu við þá áætlun, sem gerð var á vegum OECD. Með
framtíðina að leiðarljósi þarf fyrst að gera áætlun um þarfir
þjóðfélagsins í félagslegu- og efnahagslegu tilliti, t. d. fyrir
árið 1980. Síðan yrði að bera þessar þarfir saman við nú-
verandi ástand til þess að sýna hvers menntakerfið er megn-
ugt, eins og það er nú. Samanburður á nútíð og framtíð
yrði þá eins konar menntunaruppgjör. Á grundvelli þess