Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1928, Page 53
IÐUNN
Bernskuminningar Höllu.
47
fótum Rúnu um vorið, þegar hún fór frá Hálsi. En
vonandi er, að frænku hennar hafi auðnazt að græða þá.
Við Rúna höfum ekki sézt, síðan hún fór frá Hálsi.
Og fáar spurnir hefi eg af henni haff.
Það eitt veit eg með vissu um hana, að hún fluttist
af Austfjörðum til Noregs, heitbundin kvæntum síldveiða-
manni norskum. Þá var hún eigi fullra sextán ára. En
tveim árum síðar barst fæðingarhreppi hennar krafa um
allmikið fé fyrir sjúkrahúsvist hennar í Danmörku. ...
Hún var ekki talin flutningsfær — og sjúkdómurinn var
nafngreindur. — — —
Halla sagði mér ekki lengra fyrir en þetta.
Hún þagnaði, þegar hingað var komið, og starði út
um gluggann, og mér sýndust augu hennar vera þá eigi
sízt leitandi og leifturhvik.
Eg bjóst að fara og kvaddi hana.
Hún hagræddi sér á koddanum og mælti með blíð-
um rómi og óvenjulegum klökkva:
— Flestum mun torvelt að skýra til hlítar, hvern þátt
uppeldið gefi átt í gæfu manna. En víst er eitt. Hag
munaðarleysingja þjóðar vorrar verður að bæta, ætli hún
ekki að Iyfja sér elli.
fl902]]) Einar Þorkelsson.
1) Sögunefna þessi var hripuö þetta ár. En nú, 1928, hefir
ofurlítiö veriö strohið framan úr henni, og hún rifuö á stöku staö.
E. Þ.