Kirkjuritið - 01.09.1950, Blaðsíða 14

166
KIRKJURITIÐ
ærin á höndum þessi ár. Strax var hann beðinn um þýzka
þýðingu af bókinni. En honum þótti erfitt að þýða sjálfan
sig og tók þann kost að endurrita alla bókina á þýzku, og
kom hún út í þýzku útgáfunni 1908 og hafði þá vaxið í
844 bls. Seinna var hún þýdd á mörg tungumál og hefir
komið út í mörgum útgáfum eins og reyndar allar bækur
Schweitzers.
Rit þetta þykir hið merkilegasta, skrifað á klassisku
máli, eins og allt, sem Schweitzer lætur frá sér fara, og
opnaði mönnum nýjan skilning á Bach. Þykja ýmsar skoð-
anir hans um list og listtúlkun frumlegar og ritið í heild
bera vitni um frábæran lærdóm á þessu sviði. Einnig hefir
hann undirbúið útgáfu á öllum tónverkum Bachs, en
ókunnugt er mér um það, hvort sú bók er komin út.
1 þessu sambandi verður einnig að geta þess, að Albert
Schweitzer er talinn einn mesti sérfræðingur í pípuorgel-
smíði, sem nú er uppi. Hefir einhver vinur hans sagt um
hann í gamni, að í Afríku frelsaði hann gamla negra, en
í Evrópu gömul pípuorgel. Á ferðum sínum hefir hann
farið margan útúrkrók, til að leita uppi gömul pípuorgel,
prófa þau og gera áætlanir um endurbætur á þeim. Eru
og mörg dæmi til þess, að hann hefir sjálfur farið úr
treyjunni og hamazt stundum við það heilar nætur, að
lagfæra og gera við orgel, sem hann hefir átt að leika á
daginn eftir. Hann elgkar þessi hljóðfæri mjög, og telur
hann að öll hin eldri handsmíðuðu pípuorgel skari langt
fram úr nýrri gerðum að hljómfegurð.
1 Gestahúsinu í Gúnsback eru langar raðir meðfram
stigunum af innrömmuðum myndum af gömlum pípu-
orgelum, sem hann hefir sjálfur gert við eða leikið á. Var
hann á þriðja þingi International Musical Society í Vín
1909 fenginn til þess, ásamt öðrum sérfræðingi, að semja
reglur og leiðbeiningar um orgelsmíði og ritaði hann lang-
an ritling um þetta efni (Ein Internationáles Regulation
fúr den Orgelbau), en áður hafði hann skrifað mikla rit-