Kirkjuritið - 01.09.1950, Blaðsíða 95
LJÓSIÐ, SEM HVARF
247
á boðstólum, hinn forni, klassíski kristindómur gerir sann-
arlega grein fyrir aðstöðu mannsins og úrkostum nokkuð
á annan veg en Freud og Sartre. Ég veit ekki betur en
að það sé fyrirgefning syndanna og ekki syndugleiki
mannsins, auðlegð Guðs og ekki mannleg eymd, Guðs
takmarkalausu möguleikar með manninn, sem kristindóm-
urinn í öllum þekkjanlegum myndum sínum boöar. (NB:
Karl Barth ekki undanskilinn!)
Ég á ekki meira vantalað við sr. Benjamín.
Ég hefi vegna almennra lesenda þessa rits haldið mér
við málefni langt fram yfir það, sem hann gefur tilefni
til. Tilraunir hans til persónulegra meiðinga læt ég liggja
þar, sem þær eru komnar, fallnar á eigin útliti og sjálfs
bragði.
Að lokum ætla ég að segja honum í hreinskilni, af
góðvild og í tilrauna skyni, að hann hefir sett ofan í mín-
um augum og margra annarra við þessi ábyrgðarlausu
skrif. Og hann þarf ekki að gera ráð fyrir, að ég virði
hann opinbers viðtals oftar, nema hann beri sig að tala
eins og manneskja með ráði og rænu.
SIGURBJÖRN EINARSSON.
Gullbrúðkaup
áttu þau 25. september prestshjónin að Stað í Grunnavík,
frú Guðrún Jónsdóttir og séra Jónmundur Halldórsson. Geta
þau litið yfir mikið ævistarf og njóta vinsælda og virðingar.
Prestsvígsla.
Sunnudaginn 3. ágúst vígði biskupinn þrjá guðfræðikandídata
prestsvígslu í Dómkirkjunni. Þeir voru þessir:
Gísli Halldórsson Kolbeins, settur prestur í Sauðlauksdals-
Prestakalli í Barðastrandarprófastsdæmi.
Kristján Róbertsson, settur prestur í Svalbarðsþingum í
Norður-Þingeyjar-prófastsdæmi.
Magnús Guðmundsson, settur prestur í Ögurþingum í Norður-
ísaf j arðarpróf astsdæmi.