Eimreiðin - 01.01.1937, Blaðsíða 45

eimreidin
BERKLASÝKIXG OG VIÐNÁMSÞRÓTTUR
31
endurnir ern einatl meira og minna móðir, anda með opn-
uni mnnni o. s. frv., og má nærri geta, að þetta greiðir líka
ðrjúgnm fyrir« (Læknablaðið 1921, bls. 57—58).
Lkki hefur þessi tilgáta fengið byr bjá starfsbræðrum mín-
11111 alment. Einn ágætur »kollega« revndi að hrekja hana, er
hun kom fram, en ekki virðist það liafa verið létt verk fyrir
hann, þvi að ella mundi hann, sem er annars mér að góðu
einu kunnur fyr og síðar, ekki hal'a tekið það óyndisúrræði
nð slá því föstu, að einu rök min væru þessi: »Berklaveikin
helur vaxið til muna síðustu áratugina, og það hefur dansinn
líka gert, ertjo er vöxtur berklaveikinnar alleiðing af dansin-
iun« (Lbl. 1922, bls. 41). Aðrir, er um berklavarnir hafa ritað,
luu- á meðal Jónas Kristjánsson, hafa ekki á hana minst; verð-
U' það ekki á annan veg skilið en þann, að þeir lelji hana þá
pU'stæðu, að ekki sé eyðandi orðum að. Þetta er engin furða.
að er vísl næsla fátítt í sögu læknisfræðinnar, að wkolleg-
uinir« líli við nokkurri nýrri tilgátu, hversu rækilega sem
bún er rökstudd, nema hún komi frá frægum manni. En
bomi hún það, er á liinn bóginn oftast gleypt við henni, og
btl spurt um rökin1). Fjarri fer þó því, að þetta einkenni
beknastéttina öðrum stéttum fremur. Sá dáði homo sapiens
u bara yíirleitt ekki lengra kominn en þetta á þroskabraut
Slllni- Lg líl enn svo á, að tilgáta mín um samband milli
utbreiðslu dansins og berklaveikinnar um landið sé rétt að
þ'í leyti, sem þar er um fjölgun smitunartækifæra að ræða,
oð minsta kosti hafi verið það á þeim tíma, sem hún var
setl b-am og næstu áratugi á undan; nú orðið er þetta sam-
band sennilega ekki orðið jafn-náið, bæði af því, að húsa-
b> nnin, sem dansað er í, hala stórum batnað víðast livar, á
U I 1 e® man rctl> var l)a<l hinn ágœti þýzki læknir og sýklafræðingur
",ng, einkum frægur fyrir að finna blóðvatnslækninguna við barnaveiki,
^ ni kom með þá kenningu skömmu eftir aldamótin, að tlestir eða allir
n' ,latlJ Bcrklaveiki, fengju liana gegnum meltingarfærin. Við þessari
"ngu \ar náttúrlega gleypt af fjölda lækna, af því nauturinn að lienni
hetu^'0 ^n^Ur’ 1'nUi »góð latina« um eitt skeið, en nú veit ég ekki
sviði Cn. t>a<1 sa af öllum, sem fengist hafa við rannsóknir á þessu
um 'i * llð SV° 'el sannað scm a verður kosið, að langflestir smitist gegn-
'iö þ nt*"nailœrm' 1>a® var l)v> ástæðulaust fj>rir .1. Iú'. að hneykslast, þó
lj ',l11 s>nt a kvikmynd á læknafundinum i Stokkhólmi.