Eimreiðin - 01.01.1937, Blaðsíða 111

EIMREIÐIN
HRIKALEG ÖRLÖG
97
^'ona var nú þetta samt, senores. Konungssinnar voru
' 1 Illr hreinar og beinar ófreskjur. Svona var liatrið búið
_ hl&upa með oss í gönur. Ég segi yður þetta, til þess að
ei skuluð ekki lialda, að ég hafi verið snortinn af dóttur
&ainla konungssinnans. Auk þess var ég ástfanginn i annari,
eins 0g ég sagðo jrn ég gat þó ekki komist hjá að veita
nnffu stúlkunni í bjálkakofanum eftirtekt, þegar ég reið þar
' ‘Un hjá og útidyrnar stóðu opnar.
Gamli konungssinninn var orðinn viti sínu fjær. Fall hans
stjórnmála-ósigur, missir allra eigna og hin takmarkalausa
e.'uid, hatði gert hann brjálaðan. Til þess að sýna oss upp-
reisnarmönnum fyrirlitningu sína, hafði hann tekið upp á því
a, hl^eja látlaust að öllum vorum aðförum, að varðhaldi
Sniu, eignamissi, rændum jörðum sínum og brendum húsum,
i allri þeirri eymd, sem hann og fjölslcylda hans var sokkin
hann gest álengdar, tók hann til að hlæja og hrópa
aust og í sífellu. Þessi vani hafði náð algerðu valdi yfir
látl
ho
uum og var orðinn að brjálæði.
Auðvitað skeytti ég engu orgi og köllum vitfirringsins.
að hefði ekki sæmt, eftir þann mikla sigur, sem flokkur
^iueríkumanna hafði unnið og vér vorum mjög hreyknir
því Eg held næstum, að ég hafi fyrirlitið gamla manninn, af
, ' huun var fæddur á Spáni, gamall Kastilíu-maður og
,'i^ugssinni. En öldum saman liöfðu fæddir Spánverjar
l>að ^ °SS ^merlltu'menn med fyrirlitningu, af því vér vorum
’ sem þeir kölluðu nýlendu-menn, þótt vér værum af eins
h um ætlum og þeir, sem fæddir voru á Spáni. Vér höfðum
u<ett fyrirlitningu og orðið að lúta í lægra haldi í viðskifta-
uu. En nú var röðin komin að oss. Nú gátum vér, föður-
þe; S'lnir> beitt hina aðkomnu Spánverja sömu tökum og
.11 llufðu iieitt oss. Og þar sem ég var ungur föðurlands-
.. DUl °§ afkomandi föðurlandsvinar, fyrirleit ég gamla Spán-
ehis^1111 Þar SGm eg fy^rleit hann, lét ég bölbænir hans
tjj .°® Vlnd um eyrun þjóta, þó að mér gremdust þær. Ef
q dl llefðu ekki allir tekið þeim þegjandi, eins og ég gerði.
asl líom hann á móli mér með orgi og óhljóðum, löngu
sifell CU e^ Var liomlnn a uióts við húsið, og grenjaði þá í
u- i'Kemur ekki föðurlandsvinur! Enn einn föðurlands-